Τρίτη 5 Μαΐου 2020

ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΑΚΗΣ - ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

Από το συμπατριώτη μας Τάκη Ιορδάνη λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο, αντί μνημοσύνου στον Αντισσαίο Αριστείδη Φ. Μαραγκό, που τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί στα Τσαμάκια Μυτιλήνης στις 4-5-1942. Ας είναι αιωνία η μνήμη του…    

 

ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

στα 78 χρόνια από την εκτέλεσή του απ’ τα ΓερμανοΧιτλερικά τέρατα στα Τσαμάκια

 

Ευρεία δημοσιότητα εδόθη και φέτος την Πρωτομαγιά για την κτηνώδη εκτέλεση στην Καισαριανή 200 πατριωτών από τα ανθρωπόμορφα ΓερμανοΧιτλερικά τέρατα. Μεταξύ αυτών και του ήρωα  Ναπολέοντα Σουκατζίδη.


Στο Χαϊδάρι, σε κεντρικότατο δρόμο του Δάσους υπάρχει η πινακίδα «
Oδός Ναπολέοντα Σουκατζίδη»
. Τούτη, προς τιμή του παλικαριού αυτού, που, μαζί με άλλους 200 ήρωες, τα ανθρωπόμορφα Χιτλερικά θηρία εκτέλεσαν στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944.

 

Ο ήρωας Ναπολέοντας Σουκατζίδης, ενώ θα μπορούσε να γλυτώσει την εκτέλεση, αφού, γνωρίζοντας τη γερμανική γλώσσα, τούτο ήταν εξαιρετικό «προσόν» στα μάτια του ανθρωπόμορφου τέρατος Γερμανού διοικητή του στρατοπέδου αιχμαλώτων στο Χαϊδάρι, που τον έκανε να ζητήσει να αντικαταστήσουν τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη με κάποιον άλλο κρατούμενο. Εκείνος όμως δεν το θέλησε αυτό.


Πηγαίνοντας για την Καισαριανή, έγραψε το τελευταίο γεμάτο λεβεντιά μήνυμά του στον πατέρα του, στο γράμμα του:

     «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση.»

    
Αυτό το Τελευταίο Σημείωμά του έγινε ταινία από τον Παντελή Βούλγαρη.

 

Και συνέχιζε:

     «Να ’σαι περήφανος για το μονάκριβο γιο σου. Να αγαπάς και να λατρεύεις την κορούλα σου και την αδελφούλα μου, και οι δυο τους μεγάλοι άνθρωποι. Γεια, γεια, πατερούλη.»

Του ήρωα Ναπολέοντα Σουκατζίδη, με την πινακίδα αυτή, η Ιστορική μνήμη φυσικά θα είναι ες αεί άσβεστη και ουδέποτε θα περιπέσει σε αφάνεια.

 

Αυτό που ατυχώς δεν θα γίνει μετά και την δεύτερη και τώρα πια παντοτινή αφάνεια Αντισσαίου ήρωα της Εθνικής Αντίστασης όπου θέλουν να τον ρίξουν άνθρωποι που θεωρώ ότι παρέλκει ο οποιοσδήποτε χαρακτηρισμός γι’ αυτούς. Ομιλώ για το αγροτόπαιδο απ’ τα Λάψαρνα, τον ήρωα Αριστείδη Φ. Μαραγκό, που τον εκτέλεσαν σαν σήμερα, 4 Μαΐου 1942. Τον μοναδικό Αντισσαίο από τους συνολικά 42 ήρωες που εκτέλεσαν στα Τσαμάκια τα Χιτλερικά τέρατα καθ’ όλη την κατοχή.

 

Ύστερα από αγώνες μου που άρχισαν από το 1984, μετά την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, το 2007, μετά από 65 ολόκληρα χρόνια από την εκτέλεσή του, μπόρεσα με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του τότε Δήμου Ερεσού - Αντίσσης να τον βγάλω από την αφάνεια. Ατυχώς, σήμερα πάλι οι συγχωριανοί του τον έχουν ρίξει στην «ες αεί αφάνεια». Τούτο γιατί τις δύο μαρμάρινες πλάκες, τις με τιμή και δόξα παρουσία όλων των Αρχών και πλήθους κόσμου, που έγραφαν «Πλατεία Ήρωα Αριστείδη Φ. Μαραγκού» και εντοιχίστηκαν το 2008, κάποιοι τις αφαίρεσαν, τις εξαφάνισαν και ουδέποτε αποκατεστάθησαν από τις τοπικές Αρχές, παρ’ όλο ότι οι Δημαρχιακές αρχές του τότε Δήμου Λέσβου το εζήτησαν και ακόμη απέρριψαν το αίτημα κάποιων η «Πλατεία Ήρωα Αριστείδη Φ. Μαραγκού» να μετονομαστεί και πάλι.


Αν η γραφή του σημειώματος του ήρωα Ναπολέοντα Σουκατζίδη συνταράσσει, αυτή των τελευταίων λόγων  του Αριστείδη Φ. Μαραγκού, που έγραψε λίγο πριν από την εκτέλεση, συγκλονίζει σύγκορμα.


    
«Αγαπημένη μου Μητέρα, Πατέρα, Αδέρφια, Αδελφούλα μου, γράφω και σας χαιρετώ για τελευταία φορά και σας ζητώ συγγνώμην αν καμιά φορά σας έφταιξα. Εγώ φεύγω διά παντός, πεθαίνω για την Πατρίδα, να μη κλαίτε μόνο να χαρείτε αυτό, διότι, αν πεθαίνω, πεθαίνω για την πατρίδα. Έτσι ήταν η τύχη μου. Το Γερμανικό δικαστήριο με δίκασε ποινή θανάτου. Να μην κλαίτε, μόνο να το χαρείτε αυτό διότι αν πεθαίνω, πεθαίνω για την Πατρίδα. Έτσι ήταν η τύχη μου, ο Θεός δεν με άφησε να ζήσω. Να μη κλαίτε, μόνο να το χαρείτε αυτό κι εγώ η ψυχή μου θα είναι πάντοτε μαζί σας. Κι εσύ αγαπημένη μου, να πηγαίνεις στο αγαπημένο μας σπιτάκι και να παρηγορείς τους αγαπημένους μας γονείς. Και σεις αγαπημένα μου αδέρφια να έχετε υπακοή στους αγαπημένους μας γονείς.

Σας χαιρετώ και σας φιλώ…

Αριστείδης Μαραγκός

                          Γεια σας, γεια σας, γεια σας»

 
Γράφω το παρόν με συγκίνηση και ελπίζω ότι αποτελεί μνημόσυνό του, στα 78 χρόνια από την εκτέλεσή του.


Κλείνοντας, θέλω να πω ότι προσβλέπω η Δημαρχιακή Αρχή του νέου Δήμου μας Δυτικής Λέσβου να αποκαταστήσει την από κάποιους εκ δευτέρου γινόμενη προσπάθεια ο ήρωας Αριστείδης Φ. Μαραγκός να πέσει στην «ες αεί αφάνεια».  

Τάκης Ιορδάνης

4 Μαΐου 2020