ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΛΕΣΒΙΟ

         ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

     Με σημαντική προσέλευση κόσμου, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 12 Νοεμβρίου στη ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ στην Αθήνα η παρουσίαση του νέου βιβλίου της Ρωξάνης Αργυροπούλου με τίτλο «Ο ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΛΕΣΒΙΟΣ οραματιστής και θεμελιωτής της ελευθερίας των Ελλήνων», έκδοση του Επιστημονικού και Παιδευτικού Εκδοτικού Συνδέσμου, που επιχειρεί τη συγκρότηση της «Μικρής βιβλιοθήκης Διδασκάλων του Γένους», με πρώτο σταθμό στο σπουδαίο έργο της τον Βενιαμίν Λέσβιο.

     Όπως είναι γνωστό, η Ρωξάνη Αργυροπούλου, ομότιμη διευθύντρια του Εθνικού Ινστιτούτου Ερευνών, αφιέρωσε την επιστημονική και ερευνητική της δράση στη μελέτη της ζωής και του έργου του μεγάλου Λέσβιου σοφού.
  

     Στην παρουσίαση του βιβλίου, την οποία συντόνιζε ο διευθυντής της εφημερίδας «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» Κωνσταντίνος Μπλάθρας, έλαβε μέρος και ο Ξενοφών Ε. Μαυραγάνης, ως εκπρόσωπος το Δ.Σ. της ΛΕΣΧΗΣ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ, και οι δρ Φώτιος Σχοινάς, Αθανάσιος Κουρταλίδης, εκπρόσωπος της εκδοτικής ομάδας και η δ.φ. Έλενα Χατζόγλου, εκπαιδευτικός. Την εκδήλωση πλαισίωσε ολιγομελής χορωδία που έψαλε βυζαντινούς ύμνους.

     Από λεσβιακής πλευράς την παρουσίαση παρακολούθησαν οι Νεκτάριος Βακάλης, πρόεδρος της ΟΛΣΑ, Ζαχαρούλα Πιτσιλαδή αντιπρόεδρος του συνδέσμου Πλωμαριτών Αττικής, ο Γιάννης Χατζηβασιλείου, διευθυντής του περιοδικού «Αγιάσος», ο λυκειάρχης Νίκος Δέτσης και πολλοί άλλοι. Τον αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο και τον μητροπολίτη Μυτιλήνης, Ερεσού και Πλωμαρίου κ. Ιάκωβο εκπροσώπησε ο Λέσβιος αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας.

     Από τους ομιλητές, ο δρ Σχοινάς αναφέρθηκε στην προσφορά των Διδασκάλων του Γένους, στόχος των οποίων ήταν η απελευθέρωση των Ελλήνων, διά της οδού της μόρφωσης και της ως εκ τούτου απόκτησης εθνικής συνείδησης. Γι’ αυτό και κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες για τη δημιουργία σχολείων και την ευρύτερη διάδοση της μορφωτικής και παιδευτικής τους προσπάθειας.

     Η δρ Έλενα Χατζόγλου αναφέρθηκε με σαφήνεια και πολλά στοιχεία στη δράση του Βενιαμίν κατά την προετοιμασία και την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, η οποία, μετά την επικράτησή της, τίμησε τον Λέσβιο σοφό με τα αξιώματα του βουλευτή, του μέλους της επιτροπής σύνταξης του ποινικού κώδικα και πρώτου μέλους της Αρμοστείας Αιγαίου. Επίσης, ο πρώην σχολικός σύμβουλος Αθανάσιος Κουρταλίδης μίλησε με θέμα «Παιδεία και διδασκαλία ελευθερίας στον Βενιαμίν Λέσβιο».

     Τέλος, ο Ξενοφών Μαυραγάνης, τ. πρόεδρος της ΛΕΣΧΗΣ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ, αναφέρθηκε στο έργο το οποίο σήμερα επιτελεί το αρχαιότερο λεσβιακό πολιτιστικό σωματείο, που το 2018 γιόρτασε τα 140 χρόνια της λειτουργίας του, υλοποιώντας σε κάποιο βαθμό τον αγώνα του Βενιαμίν για μόρφωση όλων των Ελλήνων και, εξηγώντας για ποιο λόγο δεν υπάρχει φωτογραφία ή σκίτσο του Βενιαμίν, είπε ότι οτιδήποτε κυκλοφορεί δεν έχει σχέση με την πραγματική μορφή του Βενιαμίν, που δεν αποτυπώθηκε κατά οιονδήποτε τρόπο. Κλείνοντας, υποστήριξε την άποψη ότι ο Βενιαμίν ήταν μεν μοναχός, αλλά δεν υπήρξε ποτέ κληρικός, αφού λόγω της νεαράς του ηλικίας (το 1779, όταν υπηρέτησε στον Άγιο Νικόλαο Κυδωνιών, στην καλλίτερη περίπτωση ήταν 20 χρονών) δεν μπορούσε να χειροτονηθεί. Αλλά και βέβαια δεν θα μπορούσε ένας χειροτονημένος κληρικός να εκτελεί καθήκοντα νεωκόρου. Τέλος, στα όσα κείμενα και επιστολές υπέγραψε ο Βενιαμίν, έβαλε την υπογραφή Βενιαμίν Λέσβιος και μόνο σε ένα, την περίφημη απολογία του στον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, υπογράφει ως Βενιαμίν ιερομόναχος Λέσβιος, πιθανόν για ευνόητους λόγους.

     Μετά την παρουσίαση ακολούθησε συζήτηση.

Ξενοφών Ε. Μαυραγάνης

ΤΑΚΗ Χ. ΙΟΡΔΑΝΗ ~ ΓΙΑ ΤΟΝ “ΚΑΛΛΟΝΗΣ-ΠΕΤΡΑΣ”

Αναδημοσιευμένο κείμενο από

https://www.emprosnet.gr/apopseis/gia-ton-kallonis-petras-ospou-na-vgei-o-ilios-thelei-douleia-polli?fbclid=IwAR050313QNsvFkgsyFiAbtJ0p13NaDpMxfOEfh1HAbIp5xGQGOrLcO-BLwY

ΑΙΟΛΙΑΣ ΛΟΓΟΣ

Για τον «Καλλονής - Πέτρας»:

Ώσπου να βγει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή...

 

Γράφει ο ΤΑΚΗΣ ΧΑΡΑΛ. ΙΟΡΔΑΝΗΣ (Ph.D.)

    29|07|2019

     Σε επιστολή μου προς τους Περιφερειάρχες (νυν και υποψηφίους) και τους Δημάρχους (νυν και υποψηφίους) για τον οδικό άξονα «Καλλονής-Πέτρας» λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές, έγραφα καταλήγοντας: «…Έτσι, και με δεδομένο την ύπαρξη πια τελικών μελετών του έργου (απ’ το Φθινόπωρο του 2014) δηλ. τούτο ήταν πια έτοιμο προς κατασκευή, η μόνη λύση που υπήρχε ήταν να ενταχθεί στα έργα που θα χρηματοδοτούνταν από τους Εθνικούς Πόρους / Δημόσιες Δαπάνες (καταπώς γίνεται με το «Λιμάνι Σιγρίου»). Για να γίνει κάτι τέτοιο, έπρεπε να υπάρξει επισπεύδουσα είτε η Περιφέρεια Βορ. Αιγαίου είτε ο Δήμος Λέσβου. Παρά την παρέλευση ήδη 4,50 χρόνων, ατυχώς κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, ουδέν έγινε.»

     Το κείμενό μου αυτό υπήρξε «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Τόσο ο Δήμαρχος του Δήμου Τέρατος Λέσβου, όσο και η Περιφερειάρχης Βορ. Αιγαίου, υπήρξαν σχετικώς «αφωνότεροι ιχθύος». Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού στα πέντε περίπου χρόνια της θητείας τους ουδόλως ασχολήθηκαν με τον νευραλγικής σημασίας οδικό αυτόν άξονα.

     Για να υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα της υπόθεσης, προ εβδομάδων βρέθηκα στα γνώριμά μου κτίρια και γραφεία του Υπουργείου, αυτά, απ’ την εποχή που έτρεχα για τον «οδικό άξονα Καλλονής-Σιγρίου». Εκεί, ο καλός μου φίλος, συνάδελφος και συναγωνιστής στο ΤΕΕ Δημ. Τασιόπουλος, Διευθυντής των Οδικών Υποδομών (ΔΟΥ) είχε την καλοσύνη (όπως έκανε και τότε, προ του 2013 για τον Καλλονής-Σιγρίου) να μου παράσχει πλήρη εικόνα στο πού βρίσκεται το έργο. Πρέπει να λεχθεί ότι, προκειμένου να προβώ στην εν λόγω κίνηση, έλαβα υπόψη μου την πολιτική βούληση του νεοεκλεγέντος Περιφερειάρχη Κ. Μουτζούρη, να έχει θέσει τον οδικό αυτό άξονα στην πρώτη σειρά των προτεραιοτήτων της δράσης του ως κυβερνήτης των νησιών μας, αλλά και την επιθυμία του να γίνει γνωστό επακριβώς το πού βρίσκεται η όλη του υπόθεση.

     Αυτό που προέκυψε απ’ τη συνεργασία μου με το φίλο διευθυντή είναι ότι, από της ολοκληρώσεως των μελετών το Φθινόπωρο 2014, ουδείς εκ των ταγών του τόπου μας νοιάστηκε για το «τι μέλλει γενέσθαι» για το έργο. Είναι ατυχές το γεγονός ότι, όταν ολοκληρώθηκαν οι μελέτες το 2014 και το έργο ήταν ώριμο να ενταχθεί σε πρόγραμμα, το ΕΣΠΑ 2006-2013 είχε λήξει. Έτσι, η μόνη δυνατότητα για να πραγματοποιηθεί ήταν να χρηματοδοτηθεί από τους εθνικούς πόρους/δημόσιες δαπάνες (αφού στο νέο ΕΣΠΑ 2014-2020 δεν περιλαμβάνονται έργα υποδομών - οδικών, λιμανιών κ.λπ.).

     Όμως ουδείς προσπάθησε σχετικώς και φυσικά εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι ουδέν έγινε.

     Άξιο προσοχής είναι ότι, μετά από προηγηθείσα αλληλογραφία, διαβιβάσθηκε από την ΔΟΥ στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου όλο το πακέτο των Μελετών του έργου (Οδοποιίας, ΜΠΕ, Γεωλογική, Στατικές, Σήμανσης, κ.λπ.) δέκα μόνο μέρες προ των εκλογών (Δημοτικών, Περιφερειακών)!

     Τελικά, όλη αυτή τη χαμένη πενταετία το έργο «αράχνιασε» στα συρτάρια όπου φυλάσσονταν οι μελέτες. Συνέπεια, τούτες «μπαγιάτεψαν» με επακόλουθα διάφορα, πολλαπλώς αρνητικά.

     Συγκεκριμένα:

     α) Περιβαλλοντικοί όροι (Π.Ο.). Από τα τέλη του 2016, ενώ αυτοί έληξαν και η ΔΟΥ ειδοποίησε σχετικά τη Δ/νση Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και επακολούθησε μεταξύ τους αλληλογραφία, ατυχώς το θέμα δεν έχει βρει λύση, πράγμα που σημαίνει ότι οι Π.Ο. του έργου ακόμη δεν έχουν ανανεωθεί.

     β) Απαλλοτριώσεις: Για το βασικής σημασίας αυτό θέμα, προκειμένου στην πράξη ν’ αρχίσει το έργο, η απαιτούμενη διαδικασία δεν έχει καν ξεκινήσει. Βέβαια είναι θετικό πως η ΔΟΥ ενέταξε το έργο, μαζί με άλλα παρόμοια, στην ειδική πράξη του Υ.Σ. για την υπαγωγή στις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 7Α του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων και έχει δημοσιευθεί σε σχετικό ΦΕΚ. Τούτο, μαζί με τους Π.Ο., τη σχετική Τεχνική Έκθεση πιστοποιημένου εκτιμητή, μετά τον απαιτούμενο έλεγχο απ’ το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, υποβάλλονται με αίτηση προς έναρξη της διαδικασίας στο αρμόδιο δικαστήριο.

     γ) Δημοπράτηση του έργου: Τα υπάρχοντα τεύχη δημοπράτησης είναι πεπαλαιωμένα, με δεδομένο ότι η μελέτη χρήζει επικαιροποιήσεως ως προς λ.χ.: τον προϋπολογισμό (το τιμολόγιο που θα ακολουθηθεί πρέπει να είναι βάσει του σχετικού νόμου του 2017 κι όχι του παλιού, -«νόμος Σουφλιά»-), τον απ’ το 2017 νέο κανονισμό σκυροδέματος (για τα διάφορα τεχνικά έργα), τις νέες προδιαγραφές στηθαίων, κ.ά. Τονίζεται ότι, για να υπάρξει δημοπράτηση, προαπαιτούμενο είναι να έχουμε εξασφαλισμένες διαδικασίες απαλλοτριώσεων.

     δ) Οι από το 2014 μελέτες σήμερα χρήζουν επικαιροποιήσεως, εκ του ότι στην παρελθούσα 5ετία πολλά ως προς τη σύνταξη αλλά και την ουσία των πραγμάτων αυτών έχουν τροποποιηθεί κατά τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο. Τούτο θα πρέπει να πραγματοποιήσει Σύμβουλος Επικαιροποίησης, που θα ετοιμάσει επίσης και τα τεύχη δημοπράτησης.

    Τα πιο πάνω είναι τα κυριότερα και ενδεχομένως υπάρχουν κι άλλα.

     Κλείνοντας, θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 22 εκατομμυρίων ευρώ. Σ’ αυτόν δεν περιλαμβάνονται 2-3 εκατομμ. ευρώ ακόμα για τις απαλλοτριώσεις.

     Όλα αυτά, ατυχώς, και η σχετική εμπειρία απ’ το παρελθόν, έκαναν να βάλω στην επικεφαλίδα το «ώσπου να βγει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή…».

     Ελπίδα για κάτι καλύτερο υπάρχει, μόνο αν σχετική μεταρρύθμιση των πραγμάτων απ’ τη νεοεκλεγμένη Κυβέρνηση απλουστεύσει τις προαναφερθείσες διαδικασίες.

ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΛΕΣΒΟΥ

Αναδημοσιευμένο 

από https://www.lesvosnews.net/taxonomy/term/2736

          

1η Ιουλίου ξεκινάει το Κτηματολόγιο

στη Λέσβο

 

Η Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής - ΟΛΣΑ - μας ενημέρωσε:

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

 

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:

1η ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
ΕΝΑΡΞΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
ΛΕΣΒΟ - ΛΗΜΝΟ - ΑΗ ΣΤΡΑΤΗ

Προθεσμία υποβολής έως και 30 Σεπτεμβρίου 2019 (και επιπλέον τρεις μήνες για κατοίκους Εξωτερικού)

Σημεία εξυπηρέτησης σε: Μυτιλήνη, Πλωμάρι, Αγιάσο, Μόλυβο, Άντισσα

Γραφείο Κτηματογράφησης: στην Καλλονή.

 

 

1. Ποιοι υποχρεούνται να κάνουν δήλωση στο Κτηματολόγιο;

     Όλα τα πρόσωπα (φυσικά ή νομικά) που έχουν εμπράγματο ή άλλο εγγραπτέο δικαίωμα, όπως κυριότητα ή δουλεία επί ξένου οικοπέδου (π.χ. διόδου από διπλανή ιδιοκτησία, άντλησης νερού κ.λπ.), υποθήκη, μακροχρόνια μίσθωση, χρονομεριστική μίσθωση (time sharing, leasing), μεταφορά συντελεστή δόμησης και λοιπά.

     Είναι αξιοσημείωτο ότι υποχρέωση υποβολής δήλωσης ιδιοκτησίας έχουν και όσοι αποκτούν δικαίωμα κατά την περίοδο συλλογής των δηλώσεων, ανεξαρτήτως από το αν το δικαίωμα έχει ήδη δηλωθεί από τον προηγούμενο δικαιούχο. Επίσης, εάν έχει μεταβιβαστεί μόνο η ψιλή κυριότητα και έχει παρακρατηθεί η επικαρπία, υπόχρεοι υποβολής δήλωσης είναι και οι δύο. Το ίδιο και οι συνιδιοκτήτες ενός ακινήτου. Επίσης, δηλώνονται οι βοηθητικοί χώροι σε πολυκατοικίες (αποθήκες, γκαράζ) και τα βοηθητικά κτίσματα (αποθήκες, αντλιοστάσια κ.λπ.). 

 

2. Ποια δικαιολογητικά πρέπει να έχει συγκεντρώσει ο πολίτης;

     Στο ειδικό έντυπο της δήλωσης πρέπει να επισυναφθούν απλά φωτοαντίγραφα:

     -Τίτλων ιδιοκτησίας (όπως συμβόλαια κ.λπ.) που τεκμηριώνουν τα δικαιώματα στα ακίνητα,

     -Πιστοποιητικού μεταγραφής/εγγραφής στο Υποθηκοφυλακείο,

     -Δελτίου Αστυνομικής Ταυτότητας (ή διαβατηρίου),

     -Ενός εγγράφου, από το οποίο να προκύπτει το ΑΦΜ του δικαιούχου (π.χ. εκκαθαριστικό Εφορίας, λογαριασμός ρεύματος κ.ά.).

     -Επίσης, είναι απαραίτητος ο εντοπισμός του ακινήτου.

 

3. Τι πρέπει να κάνουν οι πολίτες εάν δεν κατέχουν τίτλους;

     Σε περίπτωση που γίνει επίκληση χρησικτησίας (ως αιτία κτήσης του ακινήτου), θα πρέπει να κατατεθεί η τελεσίδικη δικαστική απόφαση, εφόσον υπάρχει. Διαφορετικά θα πρέπει να υποβληθούν έγγραφα που να αποδεικνύουν 20ετή νομή και κατοχή του ακινήτου (π.χ. λογαριασμοί ρεύματος, σταθερής τηλεφωνίας, ύδρευσης, μισθωτήρια, αποδεικτικά αγροτικής επιδότησης, συμβολαιογραφική πράξη αναγνώρισης ορίων, έγγραφα υποθηκών, συμβόλαια γειτονικών ιδιοκτητών που αναφέρουν τον δικαιούχο ως κύριο του επίμαχου ακινήτου κ.ά.). Είναι επίσης απαραίτητο το Ε9 και τοπογραφικό διάγραμμα (εκτός εάν τα όρια του γεωτεμαχίου μπορούν να προσδιοριστούν με ακρίβεια στον ψηφιακό χάρτη του Κτηματολογίου).

 

4. Πώς μπορεί να γίνει ο εντοπισμός του ακινήτου;

     Κατ’ αρχήν, ο εντοπισμός του ακινήτου είναι απαραίτητος. Και για κάποιον που είναι εξοικειωμένος με την τεχνολογία αποτελεί μια εύκολη διαδικασία. Γίνεται μέσω ειδικής εφαρμογής (Υπηρεσία θέασης Ορθοφωτοχαρτών) του Κτηματολογίου. Ο πολίτης μπορεί να σχεδιάσει τα όρια του οικοπέδου, να μετρήσει διαστάσεις και εμβαδόν, να εκτυπώσει τη φωτογραφία και να την υποβάλει μαζί με τη δήλωση. Στην περίπτωση που κάποιος δεν μπορεί να χειριστεί την εφαρμογή, την εργασία μπορεί να την κάνει το προσωπικό στο γραφείο κτηματογράφησης.

     Ο εντοπισμός ενός ακινήτου σε αστική περιοχή αποτελεί μία εύκολη διαδικασία, καθώς υπάρχει συγκεκριμένη διεύθυνση. Το ίδιο και στις αγροτικές περιοχές, εάν υπάρχει κάποια διοικητική πράξη (π.χ. διανομή, αναδασμός κ.λπ.), οπότε υπάρχει ο αριθμός της ιδιοκτησίας ή του κληροτεμαχίου.

     Αλλά και στα αγροτεμάχια, ένας αρχικός εντοπισμός μπορεί να γίνει από τον ιδιοκτήτη (αρκεί να γνωρίζει πού βρίσκεται το οικόπεδό του) με ένα GPS χειρός, ή με ένα έξυπνο κινητό, εφόσον έχει κατεβάσει τη σχετική εφαρμογή ή ακόμη και από την «google maps». Αυτός ο τρόπος συστήνεται κυρίως στην περίπτωση που η αξία του αγροτεμαχίου είναι μικρή, διότι η έκδοση τοπογραφικού ξεκινά περίπου από τα 300 ευρώ. Εάν όμως η αξία της ακίνητης περιουσίας είναι μεγάλη, συστήνεται εντοπισμός με τοπογραφικό διάγραμμα, καθώς μέσω της εφαρμογής του Κτηματολογίου ενδέχεται να υπάρξουν σφάλματα.

 

5. Πότε είναι υποχρεωτική η προσκόμιση τοπογραφικού σχεδίου;

     Η προσκόμιση τοπογραφικού είναι υποχρεωτική σε τέσσερις περιπτώσεις:

     α) Πρώτον, όταν αναφέρεται στο συμβόλαιο. β) Δεύτερον, όταν γίνεται επίκληση χρησικτησίας, στην περίπτωση μη εμφανών ορίων στο υπόβαθρο του Κτηματολογίου. γ) Τρίτον, όταν έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια. δ) Τέταρτον, όταν έχει γίνει ήδη τοπογραφικό για άλλη χρήση (π.χ. για αγοραπωλησία, νομιμοποίηση αυθαιρέτου κ.λπ.).

     Τα πιο αξιόπιστα είναι τα λεγόμενα «εξαρτημένα τοπογραφικά», τα οποία διαθέτουν συντεταγμένες X και Ψ στο Εθνικό Σύστημα Συντεταγμένων (ΕΓΣΑ 87), το οποίο χρησιμοποιεί το Κτηματολόγιο. Μόνο με τον συγκεκριμένο τρόπο διασφαλίζεται η ορθή δήλωση περιουσίας και αποφεύγονται μελλοντικές διορθώσεις σε περίπτωση μεταβίβασης ή έκδοσης οικοδομικής άδειας.

 

6. Πότε, πώς και πού υποβάλλεται η δήλωση;

     Οι αρχικές προθεσμίες που δίνει το Κτηματολόγιο για την υποβολή των δηλώσεων σε κάθε περιοχή δημοσιεύονται πάντα στον Τύπο και είναι τρίμηνες (ή εξάμηνες για κατοίκους εξωτερικού), ωστόσο συνήθως δίνεται παράταση άλλων τριών μηνών. Ήδη σε ορισμένες περιοχές έχουν δοθεί οι πρώτες παρατάσεις.

     Όσον αφορά την υποβολή της δήλωσης – αφού ο πολίτης έχει ολοκληρώσει τη συγκέντρωση των δικαιολογητικών – μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: ηλεκτρονικά ή στα γραφεία κτηματογράφησης. Εάν προχωρήσει ηλεκτρονικά (μέσω της ειδικής εφαρμογής στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Κτηματολογίου), θα πρέπει να έχετε σαρώσει όλα τα απαραίτητα έγγραφα, εκτός εάν επιλέξετε να τα αποστείλετε ταχυδρομικώς στο αρμόδιο Γραφείο Κτηματογράφησης. Μπορεί όμως να ολοκληρώσετε όλη τη διαδικασία στο Γραφείο Κτηματογράφησης. Αφού καταβληθεί το αναλογούν τέλος κτηματογράφησης, εκδίδεται και το έντυπο προσωρινής καταχώρισης δήλωσης και υπολογισμού τέλους.

 

7. Πόσο πρέπει να πληρώσει ο κάθε δικαιούχος;

     Το πάγιο τέλος για κάθε δικαίωμα επί ακινήτου είναι 35 ευρώ (ανά άτομο) και 20 ευρώ για τους βοηθητικούς χώρους (όσους έχουν χιλιοστά επί του οικοπέδου). Οπότε, όταν υπάρχει συνιδιοκτησία, το τέλος καταβάλλεται από όλους τους δικαιούχους. Καταβάλλεται εφάπαξ ή σε άτοκες δόσεις με χρήση πιστωτικής κάρτας. Πολίτης με πολλές ιδιοκτησίες σε αγροτικές περιοχές (εκτός σχεδίου πόλης ή εκτός ορίου οικισμού), στα όρια του ίδιου δήμου, πληρώνει το πολύ 70 ευρώ, ανεξαρτήτως του αριθμού των δικαιωμάτων που δηλώνει.

 

8. Πότε θεωρείται ότι έχει ολοκληρωθεί η δήλωση;

     Αφού πληρωθεί το τέλος στην τράπεζα, οι πολίτες πρέπει να προσκομίσουν στο Γραφείο Κτηματογράφησης το παραστατικό πληρωμής, ώστε να παραλάβουν το αποδεικτικό υποβολής δήλωσης, ολοκληρώνοντας τη διαδικασία.

 

Πηγή: Κτηματολόγιο Λέσβος https://www.lesvosnews.net/taxonomy/term/2736 

 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Η ΛΕΣΒΟΣ

ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

 

Με δέκα εκπροσώπους μαθητές και μαθήτριες νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων μετέχει η Λέσβος στο 31ο Πανελλήνιο Σκακιστικό Μαθητικό Πρωτάθλημα, που διεξάγεται το Σάββατο 20 και την Κυριακή 21 Απριλίου στο Περιστέρι Αττικής.

 

Από τους δέκα εκπροσώπους του νησιού μας, οι επτά υποστηρίζονται από την ΛΕΣΧΗ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ «ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ», που, με πρόσφατη τροποποίηση του Καταστατικού της, απέκτησε σκακιστικό τμήμα. Οι επτά νεαροί Λέσβιοι σκακιστές της ΛΕΣΧΗΣ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ, που με το δάσκαλό τους Δημήτρη Λάμπρου θα διαγωνισθούν στο πρωτάθλημα είναι οι:

        - Ορφέας Παντελέλλης από το 2ο Νηπιαγωγείο Μυτιλήνης

        - Ευάγγελος Φραγκιάς από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Πλωμαρίου

        - Διογένης Πρώιος από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Πλωμαρίου

        - Κωνσταντίνος και Δημήτριος Σαμαρτζίδης από το 5ο Δημοτικό Σχολείο Μυτιλήνης

        - Άννα Πρώιου από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Πλωμαρίου

        - Γεώργιος Γιαμουγιάννης από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Πλωμαρίου.

 

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.

Ξενοφών Μαυραγάνης

 

ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ - "ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ", ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΑΞΙΩΤΗ

Λέσβος Νήσος Αιολίς

«Διαδρομές στη Λέσβο», του Μάκη Αξιώτη

Δεκαπενθήμερες επισημάνσεις

Του Αριστείδη Κυριαζή 

                             

Στις 23-2-19, στην εβδομαδιαία ολοσέλιδη στήλη του Μάκη Αξιώτη στο «Εμπρός», με τίτλο «Διαδρομές στη Λέσβο» και υπότιτλο «Ιερά-Γέρρα-Γέρα 46», δημοσιεύθηκε το εντυπωσιακό κείμενό του «Αρχαιολογικά σύμμεικτα της Ιεράς» για την πολύτιμη αρχαιολογική περιοχή του τοπωνύμιου «Στη Μάννα», όπως ονομάστηκε από την πηγή που βρίσκεται βορειοδυτικά του Πλακάδου μέσα σε ελαιόφυτη περιοχή και χρονολογείται τουλάχιστον από την κλασική έως τη ρωμαϊκή εποχή.

Το 1865, ο Γερμανός ανασκαφέας της Περγάμου αρχαιολόγος Alexander Conze είδε διάφορα αρχιτεκτονικά κομμάτια και έγραψε ότι «στο τοπωνύμιο “'ς τη μάνα” υπάρχει μια πηγή από την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αυγούστου» (Reize auf der Insel Lesbos. Αννόβερο 1865, σ. 51).

Επίσης, το 1865, ο Βρετανός ανασκαφέας του Μαυσωλείου της Αλικαρνασσού αρχαιολόγος Charles Newton έγραψε ότι στη Γέρα: 

     «Σε ένα από τα επτά χωριά, σε έναν υδροταμιευτήρα κοντά στον Πλακάδο βρίσκονται μερικά πλούσια πελεκητά αρχιτεκτονικά θραύσματα από λευκό μάρμαρο. Ακολουθώντας την κατεύθυνση από το υδατόρεμα, από το οποίο τροφοδοτείται ο υδροταμιευτήρας, βρήκα στις πλευρές του υδάτινου ρεύματος περισσότερα από τα ίδια θραύσματα. Ο υδροταμιευτήρας ονομάζεται “Manna”. Μου είπαν οι αγρότες της περιοχής ότι υπήρχαν στο παρελθόν εκτενή ερείπια εδώ, από τα οποία χτίστηκε το μεγάλο τζαμί της Μυτιλήνης. Κοντά στο Μεσαγρό είναι ένα ορυχείο αντιμονίου, το οποίο λειτουργεί από έναν Γάλλο μηχανικό, διορισμένο από τον ιδιοκτήτη του ορυχείου, έναν πλούσιο Τούρκο» (Travels and discoveries in the Levant. Λονδίνο, 1865, σ. 15).

Το 1890, ο Γερμανός ανασκαφέας του Ιερού των Μέσσων της Λέσβου αρχαιολόγος Robert Koldewey κατέγραψε την πηγή «Sti Mana» και από κομμάτια που είδε εκεί γύρω σχεδίασε την αψίδα της μαρμάρινης κρήνης που κορυφωνόταν από μία άττικα, με δύο διπλές έλικες σπειρωμένες αντίστροφα, (εκ των οποίων η μία έχει εντοιχιστεί στον αυλόγυρο του σχολείου του Παπάδου), ακρωτήρια, ανθέμια, γείσο, γεισίποδες και μία ζωφόρο από στεφάνια. (Die antiken baureste der insel Lesbos. Λονδίνο 1890, σ. 64-65 και πίνακας 28).

                                                                                                   

Το 1978 ο αρχαιολόγος Ιωάννης Κοντής σημείωσε ότι το 1935 «αποκαλύφθηκε σε κάποια σκαφή το επάνω μέρος ενός μαρμάρινου λέοντος. Το γλυπτό αυτό, που η εργασία του είναι άριστη και χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 4^ου αιώνα π.Χ. έμεινε χρόνια πεταμένο επί τόπου, ώσπου κάποιοι χωριάτες, με την ελπίδα ότι θα βρουν χρυσάφι μέσα στο κεφάλι του, έσπασαν το πρόσωπό του. Λίγο πριν βρεθή το λιοντάρι, είχε αποκαλυφθή η καλοδουλεμένη μαρμάρινη σαρκοφάγος που σήμερα χρησιμεύει για ηρώο στον Παλαιόκηπο, και λίγο μετά ένας, ελληνιστικής πιθανότατα, ισόδομος τοίχος» (Λέσβος και η Μικρασιατική της περιοχή, Αθήνα 1978, σ. 253).

Ο Μάκης Αξιώτης, στο αναφερόμενο κείμενό του, δημοσίευσε το εικονιζόμενο σχέδιο της Αψίδας της Κρήνης του Koldewey, σημειώνοντας με περίγραμμα πάνω στο σχέδιο τα κομμάτια της ζωφόρου και της άττικας και παραθέτοντας δύο αντίστοιχες φωτογραφίες από αυτά τα κομμάτια που βρέθηκαν εκεί γύρω, καθώς και μία επιπλέον φωτογραφία από ένα άλλο μαρμάρινο μέλος, το οποίο δεν έχει αποτυπωθεί στο σχέδιο του Koldewey αλλά βρέθηκε ελεύθερο στον ελαιώνα της περιοχής και για το οποίο ο Μάκης Αξιώτης υποθέτει «ότι επρόκειτο για την βαθμιδωτή επίστεψη κάποιου από τα ταφικά μνημεία (βρέθηκε και σαρκοφάγος η οποία κατακερματίστηκε όπως και ο Λέων της Γέρας) που πλαισίωναν αυτόν τον εντυπωσιακό Ιερό Χώρο των Πηγών! Μίλησαν και για Πολυάνδριο! Ποιων άραγε!»

Η παραπάνω χρονολογική σειρά για τη «Μάνα» της Γέρας αποτελεί ένα παράδειγμα για τον σωστό τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει ένας ερευνητής ένα θέμα, όταν, ακολουθώντας προηγούμενα κείμενα επιστημόνων, βάζει το δικό του λιθαράκι στην αναζήτηση της αλήθειας. Αυτόν το δρόμο ακολουθεί πιστά ο Μάκης Αξιώτης με τις πολύχρονες και πολύτιμες έρευνές του για τη Λέσβο και τις αρχαιότητές της, συνεχίζοντας το μνημειώδες έργο του, το οποίο μέχρι το 1992 αποτυπώθηκε κυρίως στην ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών, στο πολυτιμότερο βιβλίο καταγραφής τοπωνυμίων της Λέσβου, στο θαυμαστό «Περπατώντας τη Λέσβο».

Κυριαζής Αριστείδης

aristeidis2007@gmail.com

ΒΟΜΒΑΣ ΒΑΣΟΣ ~ ΠΑΛΑΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Από το συμπατριώτη μας κ. Βάσο Ι. Βόμβα λάβαμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο, που αποτελεί ενθύμημα από τη ζωή του στο Κιόσκι Μυτιλήνης. Πρωταγωνιστής το παλιό Μουσείο…  

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΣΤΟ ΚΙΟΣΚΙ

    

     Με αφορμή μια έξοχη φωτογραφία του Μουσείου, παρμένη από τα Τσαμάκια και με δεσπόζουσα την παλιά χαβούζα (υπάρχει ακόμα), θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια, τότε που γαυριώντες φτιάχναμε τα νιάτα μας στη μεγάλη αλάνα, το μεγαλύτερο ίσως σχολείο που γνώρισα ποτές. Στην πόρτα του Μουσείου, μεσούσης της κατοχής το 1943, ο πατέρας μου ο Γιαννακός Βόμβας παρουσίασε μαζί με τον Βαγγέλη Καραγιάννη τον ωραιότερο, κατά γενικήν ομολογία, κλήδονα που βγήκε ποτέ στη Μυτιλήνη. Το κτίριο, λόγω κατολίσθησης, γκρεμίστηκε τελικά και στη θέση του ξανακτίστηκε το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο, που βέβαια δεν άγγιξε την αίγλη του παλιού.

     Στα χρόνια της κατοχής ήταν κλειστό και δεινοπάθησε από μεγάλους και μικρούς. Οι μεγαλύτεροι ανέβαιναν από το παρακείμενο κυπαρίσσι στην ταράτσα του και έκλεβαν το υπάρχον μολύβι. Η αιτία: έφτιαχναν σκάγια για κάτι αυτοσχέδια όπλα, που τα χρησιμοποιούσαν για κυνήγι στα Τσαμάκια. Τζάμι άθικτο δεν υπήρχε. Όλα τα είχαμε σπάσει με πέτρες εξασκούμενοι στη… σκοποβολή!

     Στον προαύλιο χώρο, μπαίνοντας αριστερά, υπήρχε ένα τεράστιο αιολικό κιονόκρανο, που χρησίμευε για ένα αυτοσχέδιο πολύ δύσκολο παιχνίδι, που ελάχιστοι τότε το κατάφερναν. Έπρεπε δηλαδή να το υπερπηδήσεις με τη βοήθεια των χεριών σου, όπως κάνουν σήμερα οι αθλητές της ενόργανης γυμναστικής. Κυρίως όμως χρησίμευε ως "εντευκτήριο" τις απογευματινές ώρες του καλοκαιριού για τους νεολαίους του καιρού εκείνου, ιδιαίτερα τα χρόνια μετά την κατοχή.

     Θυμάμαι, ότι το Κιόσκι την εποχή εκείνη ήταν ο μοναδικός πόλος έλξης για τους νεαρούς ερωτιδείς απ' όλες τις γειτονιές της Μυτιλήνης. Δεν θα ήταν υπερβολή, αν έλεγα ότι εδώ ίσχυε το "ου παντός πλειν…". Είναι γεγονός ότι στη γειτονιά μας κατοικούσαν όμορφα κορίτσια κι αυτός ήταν ένας πολύ σημαντικός λόγος να μαζεύονται τα αρσενικά και των άλλων περιοχών της πόλης. Τις μέρες του καλοκαιριού τα κορίτσια συνήθιζαν να κόβουν από τα παρακείμενα Τσαμάκια μικρές φούντες και πάνω στις πευκοβελόνες έβαζαν γιασεμί, φτιάχνοντας ένα μπουκέτο σπάνιας ομορφιάς. Ήταν ένα είδος ερωτικού καλέσματος και σας βεβαιώνω ότι έπιανε τόπο.

     Το βραδάκι τα Τσαμάκια λειτουργούσαν και ως ερωτικό καταφύγιο των παράνομων ζευγαριών, υπό τα όμματα των ηδονοβλεψιών του καιρού εκείνου, γνωστών ως επί το πλείστον σ' όλη την πόλη. Ξέφυγα λίγο, αλλά στην ερωτική αυτή γιορτή των θερινών ραντεβού, μετείχαν και πολλά… "ειδύλλια", που πλέκονταν στο χώρο του Μουσείου κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού απογεύματος.

     Το βράδυ, μετά το φαγητό, ο χώρος παραδίδονταν στη μαγική κιθάρα του καλλικέλαδου Μάριου Βλάχου, που τον πλαισίωναν οι  καλλίφωνοι της γειτονιάς. Και να δείτε πώς το 'φερε η ζωή και μετά από χρόνια, όταν άνοιξε ξανά το Μουσείο, ο Μάριος προσλήφθηκε ως επιστάτης του. Ας είναι.

     Θυμάμαι ακόμα την ξεχωριστή φωνή της Λέλας Σουλάκη, που άφησε εποχή με τη χορωδία Μυτιλήνης. Μέσα στα άσματα της τότε εποχής κυριαρχούσε το τραγούδι "Να το πάρεις το κορίτσι". Πραγματικά, έδινε κι έπαιρνε, με παραποιημένο όμως ένα του στίχο, αυτόν..."Κι αν δεν ξέρεις το χορό του Ησαΐα, μη φοβάσαι, θα στον μάθει ο παπάς", που τον τραγουδούσαν παραποιημένο "…θα στον μάθει ο παπα-Χαστάς", αναφερόμενοι στο παρατσούκλι του πατέρα του Κλεάνθη Παλαιολόγου, ιερέως τότε του Αϊ-Γιώργη.

     Το χειμώνα, όταν ήταν αίθριος ο καιρός, αλλά έκανε κρύο, μαζεύονταν οι Κιοσκιανοί στον πίσω αύλειο χώρο, που χρησίμευε ως "κουιτουλούκ' ". Εμείς οι μικρότεροι παίζαμε εκτός από τα "κουγ'νάκια" και "τσαμ, τσαμ, τσαραίμ" ― άντε βρες τι θα πει ―, που στην υπόλοιπη Ελλάδα το λέγανε «μακριά γαϊδούρα». Και βέβαια το "τζιζ", όπου οργίαζε η… τζουτζιά (η ηθελημένη στρεψόδικη συμπεριφορά) και που την πλήρωνε πάντα ο ολίγον αγαθός της παρέας.

     Είναι περίεργο το γεγονός ότι οι Γερμανοί δεν εσύλησαν το Μουσείο παρ’ ότι είχε σημαντικά ευρήματα, ιδίως αυτά από τις ανασκαφές της miss Lamb στον προϊστορικό οικισμό της Θερμής. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι το Μουσείο καθ' όλη τη διάρκεια της κατοχής ήταν ερμητικά κλειστό. Ο μοναδικός τρόπος για να μπεις ήταν από την πίσω μεριά, από ένα ωραίο μαρμάρινο μπαλκονάκι. Ο τότε φύλακας, ο μπαρμπα-Μιλτιάδης, είχε μια σκάλα και μ’ αυτήν ανέβαινε για ν’ ανοίξει. Έκανε όμως το λάθος να μην την ανεβάζει μαζί του. Καιροφυλακτούσαμε και την εξαφανίζαμε, περιμένοντας την ώρα της αποχώρησής του. Το τι επακολουθούσε δεν λέγεται. Παρακάλια και βρισιές ανάκατες, μέχρι να τον αφήσουμε να κατεβεί.

     Και κλείνω με τούτο το σημαντικό για την ιστορία του Μουσείου: Το 1951, μπορεί και το 1952, εμφανίστηκε ο σπουδαίος αρχαιολόγος Ανδρέας Βαβρίτσας, που έβαλε πραγματικά τάξη στις αίθουσες του Μουσείου και τα ευρήματά του βρήκαν τη θέση που τους ταίριαζε. Στην προσπάθειά του αυτή επιστράτευσε εμάς τα παιδιά του Κιοσκιού, που πραγματικά του σταθήκαμε πολύτιμοι αρωγοί. Όμως το Μουσείο τελικά δεν άντεξε. Το σαθρό έδαφος και η επακολουθήσασα κατολίσθηση το κατέστησαν επικίνδυνο και κάποια στιγμή το κατεδάφισαν…

     Αυτά τα έγραψα εγώ, ένας Κιοσκιανός για τους Κιοσκιανούς, αλλά και για τους μη. Ειλικρινά, δεν λυπάμαι που σας κούρασα. Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης ο του Κιοσκιού (άντε και της Κουλμπάρας) Βασίλειος!

Βάσος Ι. Βόμβας

*********

Επειδή δεν είχαμε τη συγκεκριμένη φωτογραφία που αναφέρει στο κείμενό του ο κ. Βάσος Ι. Βόμβας, αναζητήσαμε και αναδημοσιεύουμε φωτογραφίες και πληροφορίες από την ιστοσελίδα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου: https://www.efales.gr/. 

Παλαιό Κτίριο Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης

     Το κτίριο του Παλαιού Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης, επί της οδού Αργύρη Εφταλιώτη 7, οικοδομήθηκε το 1912, ανήκε στην οικογένεια Αχιλλέα Βουρνάζου από την Οδησσό και σχεδιάστηκε από το Σμυρνιό αρχιτέκτονα Σ. Βαφειάδη. Πρόκειται για εκλεκτικιστικού ρυθμού διώροφο κτίριο, με υποστατικό και μεγάλο αύλειο χώρο.

     Το Δεκέμβριο του 1965, ύστερα από τις ενέργειες του Γενικού τότε Διευθυντή των Αρχαιοτήτων Ιωάννη Κοντή, το κτίριο αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού. Στο μεταξύ το πρώτο Μουσείο της Μυτιλήνης, το οποίο είχε ανεγερθεί στη θέση Κιόσκι από την Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή το 1935, παρουσίαζε σοβαρές ρωγμές λόγω της καθίζησης του εδάφους, οπότε τα εκθέματα που στέγαζε αποφασίστηκε να απομακρυνθούν. Τα πήλινα αντικείμενα και ορισμένα βαριά λίθινα μεταφέρθηκαν τότε στο νεοαποκτηθέν κτίριο.

     Πρώτη φορά το 1967 ο τότε Έφορος Αρχαιοτήτων Βασίλειος Πετράκος δημιούργησε στο κτίριο της οδού Αργύρη Εφταλιώτη 7 αρχαιολογική έκθεση, η οποία λίγα χρόνια αργότερα, το 1974, συρρικνώθηκε σε δύο μόνον αίθουσες. Το 1985 στο κτίριο εγκαταστάθηκε το Υπουργείο Αιγαίου και τα λίγα αρχαία που ήταν εκτεθειμένα μεταφέρθηκαν στο υπόγειο.

     Τον Αύγουστο του 1990 το κτίριο επεστράφη στο Υπουργείο Πολιτισμού και αμέσως άρχισε η οργάνωση της έκθεσης, η οποία τελικά άνοιξε τις πύλες της στο κοινό στις 31.7.1991. Τα εκθέματά της αφηγούνταν τη μακραίωνη ιστορία της Λέσβου, χρονολογούμενα από τους προϊστορικούς χρόνους έως την ύστερη αρχαιότητα. Στο κεντρικό κτίριο φιλοξενήθηκαν κυρίως κεραμική, ειδώλια και κοσμήματα. Στο υποστατικό και τον αύλειο χώρο τοποθετήθηκαν τα βαριά αντικείμενα, όπως τα μοναδικά αιολικά κιονόκρανα από τους αρχαϊκούς ναούς της Κλοπεδής, οι σπουδαιότερες επιγραφές, επιτύμβιες στήλες, αρχιτεκτονικά μέλη, αγάλματα και βωμοί.

     Από το 1997, που ολοκληρώθηκε η ανέγερση του Νέου Κτιρίου του Αρχαιολογικού Μουσείου στο Κιόσκι, εκεί όπου άλλοτε είχε οικοδομηθεί το πρώτο Μουσείο της Μυτιλήνης, το κτίριο επί της οδού Αργύρη Εφταλιώτη 7 επικράτησε να λέγεται «Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης».

     Μετά από πολλά χρόνια λειτουργίας του, το κτίριο άρχισε να παρουσιάζει σοβαρότατες φθορές, οι οποίες καθιστούσαν απαγορευτική την είσοδο στους επισκέπτες και έτσι από το 2014 το Μουσείο παραμένει κλειστό. Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου στο πλαίσιο της επισκευής του κτιρίου, σχεδιάζει να προχωρήσει σε επανέκθεση, με την πρόθεση να εμπλουτιστεί η αρχαιολογική συλλογή με τα ευρήματα πρόσφατων ανασκαφών στο νησί.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

·   Διεύθυνση: Αργύρη Εφταλιώτη 7

·   Ώρες λειτουργίας: Κλειστό για το κοινό

·   Τηλέφωνα: 22510-22087 και 22510-42589

·   E-mail: efales@culture.gr

 

  

Πηγή: https://www.efales.gr/sight/palaio-ktirio-arhaiologikoy-moyseioy-mytilinis.

*********

Νέο Κτίριο Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης

Πρόσοψη Νέου Κτιρίου Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης

     Το Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης στεγάζεται σε δύο κτίρια, το Παλαιό, ένα αρχοντικό οικοδόμημα επί της οδού Αργύρη Εφταλιώτη 7, όπου πρώτη φορά φιλοξενήθηκε έκθεση αρχαίων το 1967, και το Νέο Κτίριο στην περιοχή Κιόσκι. Το Νέο Κτίριο οικοδομήθηκε τη δεκαετία του ΄90, στην ίδια θέση όπου το 1935 είχε ανεγερθεί το πρώτο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυτιλήνης από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών. Για το λόγο αυτό, η πρόσοψη του Νέου Κτιρίου επαναλαμβάνει εκείνη του πρώτου Μουσείου, το οποίο είχε κατεδαφιστεί λόγω καθίζησης του εδάφους.

     Το Νέο Κτίριο, το οποίο σχεδιάστηκε με σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη, είναι πολυεπίπεδο και, εκτός από την αρχαιολογική έκθεση, στεγάζει γραφεία αρχαιολόγων, εργαστήρια συντήρησης κεραμικής και μετάλλων, καθώς και τις αποθήκες, όπου φυλάσσονται καταγραμμένα και ακατάγραφα αρχαιολογικά ευρήματα.

     Η αρχαιολογική έκθεση διαρθρώνεται σε δύο κύριες ενότητες: τη μόνιμη και την περιοδική.

     Η μόνιμη έκθεση εγκαινιάστηκε στις 23 Μαρτίου 1999 και παρουσίαζε με πρωτοποριακό τρόπο τα εκθέματα: ψηφιδωτά δάπεδα και τοιχογραφίες ελληνιστικών και ρωμαϊκών κτιρίων, γλυπτά και ολιγάριθμα πήλινα αντικείμενα, μέσα από τα οποία εκτυλίσσεται η ζωή στην αρχαία Μυτιλήνη από τον 3ο αι. π.Χ. έως τον 4ο αι. μ.Χ..

     Στη λεγόμενη «Οικία Μενάνδρου», στα ψηφιδωτά δάπεδα απεικονίζονται μεταξύ άλλων το πορτραίτο του Μενάνδρου, προτομή της Μούσας Θάλειας, παραστάσεις σκηνών από τις κωμωδίες του ποιητή και ο Ορφέας, που με τους μαγικούς ήχους της λύρας του εξημερώνει τα άγρια ζώα. Στο ψηφιδωτό δάπεδο μιας άλλης οικίας παριστάνεται η Αύγη με τον μικρό Τήλεφο στην αγκαλιά, την ώρα που βγαίνει στη μικρασιατική στεριά, ενώ οι ψαράδες έκπληκτοι τινάσσονται προς τα πίσω. Ένας θαλάσσιος δαίμονας  εγγεγραμμένος σε ρόμβο και πλαισιωμένος από τις τέσσερις εποχές κοσμούσε το αίθριο μίας ακόμη ρωμαϊκής οικίας, τα κατάλοιπα της οποίας ήρθαν στο φως στην πλαγιά του λόφου της Αγίας Κυριακής, κάτω από το αρχαίο Θέατρο.

     Στις αίθουσες με τα γλυπτά ξεχωριστή θέση έχουν τα επιτύμβια ανάγλυφα, ιδιαίτερα τα νεκρόδειπνα και τα ανάγλυφα στον τύπο του Θράκα Ιππέα. Από τους θεούς ξεχωρίζουν τα αγαλμάτια Αφροδίτης και Απόλλωνα, αντίγραφα σπουδαίων κλασικών και ελληνιστικών προτύπων. Επίσης, απεικονίζονται μορφές αυτοκρατόρων, διανοούμενων, φιλοσόφων ή ανώτερων Ρωμαίων αξιωματούχων.

     Το Νέο Κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης, αφενός με τις εκδηλώσεις και τα εκπαιδευτικά προγράμματα που οργανώνονται από πλευράς Εφορείας, αφετέρου με τη  φιλοξενία σημαντικών πολιτιστικών δρώμενων δημόσιων ή ιδιωτικών φορέων, αποτελεί πλέον για την πόλη κέντρο πολιτισμού και διανόησης.

 

Ψηφιδωτό δάπεδο της Οικίας Μενάνδρου

Η αίθουσα με το ψηφιδωτό δάπεδο του θαλάσσιου δαίμονα

                                                   

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

·   Διεύθυνση: 8ης Νοεμβρίου

·   Ώρες λειτουργίας: 8:00-15:00 Καθημερινά, εκτός Δευτέρας και επίσημων αργιών.

·   Τιμή εισιτηρίου: 4 ευρώ    Μειωμένο: 2 ευρώ

·   Υπεύθυνος: Παύλος Τριανταφυλλίδης, Προϊστάμενος Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου

·   Τηλέφωνα: 22510-40223 και 22510-44913

·   E-mail: efales@culture.gr

Πηγή: https://www.efales.gr/sight/neo-ktirio-arhaiologikoy-moyseioy-mytilinis