ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΠΟΙΗΜΑ

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Κωστή Παλαμά 

"Στον ποιητή Κώστα Καρθαίο"

                
Σε Μοίρας ανελεήμονης τα πόδια
ή στου Θεού μας το έλεος γυρτοί;
Των εθνικών Απριλομάηδων ξόδια
μας δείχνουν για ποιας λύτρωσης γιορτή;

Μες στο παλιόσπιτό σου ταμπουρώσου,
ζήσε όπως - όπως, ο παθός μαθός!
Κάλλιο γλίστρα στο δρόμο το δικό σου,
παρά στο δρόμο του άλλου να ’σαι ορθός!

Δεν είναι δανεικιά η μεγαλοσύνη,
λευτεριάς ψεύτρας, ψεύτρα κι η τιμή!
Κάλλιο το μαύρο στάρι που ζυμώνω,
παρά του ξένου τ’ άσπρο το ψωμί…

(Άπαντα, τόμος Ζ΄, εκδόσεις Μπίρης - Γκοβόστης, Αθήνα 1965, σ. 542 - 
 Από τη συλλογή «Η Πεντοσύλλαβη - Τα Παθητικά κρυφομιλήματα - Οι Λύκοι», 1925)