Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! 

Ας είναι ευλογημένη η Γη και τα έργα μας!

Κι αν πρέπει και σήμερα να σχολιάσουμε όσα συμβαίνουν γύρω μας, ας σκεφτούμε αυτό: 

Για να έχουν αξία τα επιστημονικά έργα,

πρέπει η Επιστήμη να συμβαδίζει με την Ηθική.

Οι επιστήμονες οφείλουν να υπηρετούν τον Άνθρωπο και το Καλό, 

ποτέ ιδιοτελή προσωπικά συμφέροντα και άνομες επιδιώξεις κακόβουλων ατόμων...  

 

Και του χρόνου, με υγεία και ελευθερία!

Μυρσίνη Μ. Βουνάτσου

  

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2020

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΠΟΥΝΙΟΥ_ΚΟΤΣΙΑΦΙΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

    

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΠΟΥΝΙΟΥ ΜΕ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ

(ΨΥΧΡΗ ΜΕΘΟΔΟΣ)

 

Μετά από παράκληση δική μας, η κ. Κοτσιαφίτου Αναστασία, πτυχιούχος Θεολογίας και Φιλολογίας, μετεκπαιδευμένη στο Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό (ΣΕΠ) και στη Συμβουλευτική, μας έδωσε την παρακάτω συνταγή σαπουνιού που έφτιαξε το Σεπτέμβρη. Σήμερα, έπειτα από τρεις μήνες, το σαπούνι είναι πια ώριμο, αγνό και μοσχοβολιστό, έτοιμο για λούσιμο ή μπάνιο. Ευχαριστούμε τη δραστήρια και δημιουργική φίλη για τα δύο σαπούνια που μας χάρισε και για τη συνταγή…  

 

     Α. ΥΛΙΚΑ:

α) καυστική σόδα (υδροξείδιο του νατρίου NaOH, όχι ποτάσα, γιατί η ποτάσα είναι το υδροξείδιο του καλίου [ΚΟΗ] και χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή υγρού σαπουνιού)

β) νερό απεσταγμένο (χρησιμοποιείται και στο σιδέρωμα)

γ) ελαιόλαδο

δ) λάδι καρύδας

ε) αιθέριο έλαιο προαιρετικά, με άρωμα της επιλογής σας

στ) θερμόμετρο που μετρά υψηλές θερμοκρασίες

ζ) καλούπια

η) μάσκα, γάντια και γυαλιά ασφαλείας

θ) πλαστική λεκάνη και μία ανοξείδωτη κουτάλα

 

    Β. ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: (για 20 σαπούνια περίπου)

    -120 gr καυστική σόδα

    -350 gr απεσταγμένο νερό

    -900 gr ελαιόλαδο

    -100 gr λάδι καρύδας (για αφρό)

    -5 gr αιθέριο έλαιο

 

     Γ. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

    Προϋπόθεση: Φοράμε μάσκα, γάντια και γυαλιά ασφαλείας. Παρασκευάζεται σε εξωτερικό ή καλά αεριζόμενο χώρο, λόγω των ατμών που βγαίνουν από το μείγμα.

Σε μία πλαστική λεκάνη ρίχνουμε πρώτα το απεσταγμένο νερό και διαλύουμε την καυστική σόδα, ρίχνοντάς την λίγη-λίγη μέσα στο νερό, και όχι το αντίθετο, δηλαδή να ρίξουμε το νερό στην καυστική σόδα, γιατί μπορεί να προκληθεί πιθανή έκρηξη.

Ανακατεύουμε το μείγμα με μία ανοξείδωτη κουτάλα. Η θερμοκρασία σε αυτή τη φάση του μείγματος φτάνει μέχρι και τους 70 βαθμούς Κελσίου.

Στη συνέχεια, περιμένουμε μέχρι να πέσει η θερμοκρασία στους 40 βαθμούς και ενώνουμε το μείγμα με το ελαιόλαδο, που το έχουμε ζεστάνει λίγο (40ο C), γιατί πρέπει να έχει σχεδόν την ίδια θερμοκρασία (νερό + καυστική σόδα + ελαιόλαδο).

Ανακατεύουμε το μείγμα με ένα μίξερ χειρός ή ραβδομίξερ για 10-15΄ λεπτά, μέχρι να πήξει. Σε αυτή τη φάση, λίγο πριν μπει το σαπούνι στα καλούπια, προσθέτουμε το αιθέριο έλαιο που θέλουμε (εγώ έβαλα fresh). Τα καλούπια μπορεί να είναι από σιλικόνη ή πλαστικό. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε ένα ταψί, που το στρώνουμε με λαδόχαρτο, ρίχνουμε το μείγμα και το αφήνουμε σε δροσερό μέρος, για να σκληρύνει λίγο το σαπούνι. Μετά από δύο ημέρες, το κόβουμε και το αφήνουμε να στεγνώσει για δυο-τρεις μήνες, οπότε θα είναι έτοιμο για χρήση.


· Χρησιμοποιούμε καθαρό και καλής ποιότητας ελαιόλαδο, για να φτιάξουμε λευκό σαπούνι για λούσιμο, ενώ, για να φτιάξουμε πράσινο σαπούνι για πλύσιμο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τηγανόλαδο.    

· Τα υλικά τα προμηθεύτηκα από το κατάστημα ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΗΜΙΚΑ Α.Ε., Δημητρίου Γούναρη 35, Αγία Τριάδα, 185 31, Πειραιάς, Αττική, Τηλ: 210-41.24.518. 

· Αν αποφασίσετε να φτιάξετε το δικό σας σαπούνι, σας εύχομαι «Καλή Επιτυχία»!

   

Κοτσιαφίτου Αναστασία

 Καθηγήτρια Συμβουλευτικής και ΣΕΠ


Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

ΛΕΣΧΗ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ - ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΚΑΚΙΟΥ

             Διαδικτυακά Μαθήματα Σκακιού Λέσχης Πλωμαρίου «Βενιαμίν ο Λέσβιος» 

   

Από Λέσχη Πλωμαρίου «Βενιαμίν ο Λέσβιος»

     Θα το εκτιμούσαμε δεόντως, αν αναρτούσατε την παρακάτω ανακοίνωση στην ιστοσελίδα σας:                 

«Με κοινωνική ευθύνη και κύριο γνώμονα την ασφάλεια και την υγεία των παιδιών μας, οι Ακαδημίες του Σκακιστικού μας τμήματος επαναλειτουργούν ακολουθώντας την ασφαλέστερη και πιο σταθερή προοπτική, αυτή των διαδικτυακών μαθημάτων. 

Την ευθύνη των μαθημάτων έχει ο FM  A. Μιχαηλίδης, διευθυντής ενός ήδη πετυχημένου ξεκινήματος από την περσινή σχολική χρονιά. Προσβλέπουμε στην αναπλήρωση του κενού που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας με διαδικτυακά μαθήματα μέσω ειδικής πλατφόρμας στο διαδίκτυο. 

Τα μαθήματα έχουν ήδη ξεκινήσει και οι διαδικτυακές τάξεις οργανώνονται σύμφωνα με την δυναμικότητα των παιδιών.» 

   

Πληροφορίες:

Λάμπρου Δημήτρης

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6972659397

Ώρες: 19:00΄- 21:00΄

E-mail: dlamprouplomari@gmail.com και beniaminlesbios@gmail.com

Με εκτίμηση,

Δ.Σ. Λέσχης Πλωμαρίου

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2020

ΝΙΚΟΛΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (1921-2020)

Αύριο θα γινόταν αιωνόβιος…

 

Η φωτογραφία είναι από την ανάρτηση της Παναγιώτας Καλαϊτζή.  

     Τα τελευταία χρόνια καμάρωνε, γιατί ήταν ο γηραιότερος στο Παλαιοχώρι. Μια μέρα πριν από τα γενέθλιά του, πήρε την αιώνια οδό προς τον Παράδεισο.

     Ο Δημήτριος Νικολιάς του Νικολάου γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι το έτος 1921 και είναι γραμμένος στο Μητρώον Αρρένων Κοινότητας Παλαιοχωρίου Λέσβου με αύξοντα αριθμό 12. Ψηλός, λεπτός, ευπροσήγορος, με γλυκά καστανά μάτια και ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο, ανεβοκατέβαινε δυο και τρεις φορές κάθε μέρα την ανηφοριά που οδηγεί από την αγορά στο σπίτι του, στη μέση της ψηλής σκάλας προς τον Άγιο Νικόλαο.    

     Με τη σύζυγό του Μαρία απέκτησαν τρεις γιους, το Νικόλα, τον Παναγιώτη και το Γιάννη. Κι οι τρεις ξενιτεύτηκαν στην Αυστραλία, ο Παναγιώτης επαναπατρίστηκε πριν πολλά χρόνια, ενώ ο Γιάννης έμεινε λίγο καιρό στο Πλωμάρι. Η ζωή τους υπήρξε δύσκολη, αλλά πάντοτε ξεπερνούσαν τη φτώχεια, τις αντιξοότητες, τις αρρώστιες και τους θανάτους των αγαπημένων τους με καρτερικότητα.      

     Φιλόπονος και φιλότιμος, όλη του τη ζωή την πέρασε ασχολούμενος με αγροτικές εργασίες στα ελαιοκτήματα και στο αμπέλι του στο Ραχίδι, όπου είχε μικρή εξοχική κατοικία και παραθέριζε με την οικογένειά του τα καλοκαίρια. Προ ετών, αφού ξεπέρασε με εγχείρηση μία σοβαρή ασθένεια, υπέργηρος, φρόντιζε τη σύντροφό του μέχρι το θάνατό της και κάθε πρωί κατηφόριζε προς την αγορά για τον πρωινό καφέ. Μόνο τους τελευταίους μήνες ένας σοβαρός τραυματισμός τον περιόρισε μέσα στο σπίτι του.    

     Και τα χρόνια περνούσαν. Και πάντα χαιρετούσαμε με ευχαρίστηση τον συμπαθή συγχωριανό μας, σαν διακρίναμε την ευθυτενή φιγούρα του σε κάποιο καφενείο της αγοράς. Μέχρι χτες…    

 

     Εκφράζω τα θερμά συλλυπητήριά μου στους οικείους του. Ήταν άκακος και σεμνός, άνθρωπος με αξίες. Μια διακριτική παρουσία, μια όμορφη ψυχή. Ένα εκατόχρονο δέντρο με γερή παλιοχωριανή ρίζα. Πάντα παρακαλούσα να τον βρω ζωντανό, όταν ξαναπάω στο χωριό μας. Είχα κι έναν ιδιαίτερο λόγο: από μικρό παιδί τον άκουγα να με προσφωνεί "κουμπάρα", τιμώντας την κουμπαριά και τη φιλία που ένωνε τον παππού μου Θρασύβουλο με έναν δικό του συγγενή.

     Θα λείψει απ' το Παλαιοχώρι το χαμόγελο, η ευγένεια, η σεμνότητά του, η καλοσύνη του, αρετές σπάνιες σήμερα. Γι’ αυτό νιώθω πως αύριο θα κηδέψουμε το παλιό Παλαιοχώρι με τους φιλότιμους, τους εργατικούς, τους αξιοπρεπείς παλιούς ανθρώπους του και θ' απομείνουν να βασιλεύουν η αδιαφορία, η έλλειψη σεβασμού, η αγένεια, η κακία, η υβριστική συμπεριφορά με λόγια και πράξεις, η αδικία, η αναξιοπρέπεια, η αφιλοτιμία...

     Γι' αυτό τούτη τη στιγμή τα μάτια μου είναι γεμάτα δάκρυα κι αισθάνομαι διπλή λύπη, γιατί σήμερα χάσαμε ίσως τον τελευταίο Παλιοχωριανό με αξίες, έναν άνθρωπο με όμορφη ψυχή. Μακάρι να με διαψεύσουν όσοι απόμειναν ζωντανοί στο αγαπημένο μας χωριό…

 

     Ο Δημήτριος Νικολιάς του Νικολάου, που γεννήθηκε και πέθανε στο Παλαιοχώρι, αύριο θα περάσει από την αγορά για τελευταία φορά.

Αθήνα, 8 Νοεμβρίου 2020

Μυρσίνη Μ. Βουνάτσου

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2020

ΧΑΤΖΗΛΙΑΣ Ν. ΧΡΗΣΤΟΣ - «Οι πετράδες της Λέσβου. Κοινωνικά δίκτυα, τεχνικές και τοπική ιστορία (1850-1950)»

 

Νέα έκδοση του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς


Χρήστου Ν. Χατζηλία   

«Οι πετράδες της Λέσβου.

Κοινωνικά δίκτυα, τεχνικές και τοπική ιστορία (1850-1950)»

 

 

     Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) παρουσιάζει τη νέα έκδοση, με τίτλο «Οι πετράδες της Λέσβου. Κοινωνικά δίκτυα, τεχνικές και τοπική ιστορία (1850-1950)», του φιλόλογου, δρ Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Χρήστου Ν. Χατζηλία.

     Η νέα έκδοση του ΠΙΟΠ εμπλουτίζει τις βιβλιογραφικές συμβολές του Ιδρύματος στο πεδίο των παραδοσιακών τεχνικών και του υλικού πολιτισμού. Το έργο επικεντρώνεται στα δίκτυα των μαστόρων-πετράδων της Λέσβου, στα οικοδομικά τους έργα (δημόσια κτήρια και ιδιωτικές οικίες), στην ανάδειξη της τοπικής μικροϊστορίας, καθώς και στα ευρύτερα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα του ανατολικού Αιγαίου.

     Ο Χρήστος Ν. Χατζηλίας ολοκλήρωσε το έργο του έπειτα από πολυετή αρχειακή έρευνα και μελέτη βιβλιογραφικών πηγών, σε συνδυασμό με επιτόπια έρευνα σε λιθόχτιστες κατασκευές της Λέσβου. Επιπλέον, ο συγγραφέας βασίστηκε στις προφορικές μαρτυρίες των παλιών πετράδων και σε πληροφορίες από συνεντεύξεις τους, ώστε να αποτυπώσει με ενάργεια το ευρύ δίκτυο εργασιών και τη «διαδρομή» της πέτρας, τη διαμόρφωση των οικογενειακών εργαστηρίων, την κινητικότητα των πετράδων εντός και εκτός Λέσβου, τον κατάλογο των πιο αντιπροσωπευτικών έργων, τις κοινωνικές και οικονομικές παραμέτρους της λιθοξοϊκής εργασίας.

     Ως μελέτες περίπτωσης ερευνώνται και αναλύονται τα χωριά Σκαλοχώρι και Ανεμότια, στη βορειοδυτική Λέσβο, απ’ όπου κατάγονταν σημαντικές οικογένειες πετράδων. Το πλούσιο φωτογραφικό υλικό της έκδοσης, που υποστηρίζει εικονογραφικά τη μελέτη, αποτυπώνει το δομημένο περιβάλλον και την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της Λέσβου, στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου και των κατοίκων της.


https://www.thessalonikibookfair.gr/event/oi-petrades-tis-lesvoy/



Οι πετράδες της Λέσβου.

Κοινωνικά δίκτυα, τεχνικές και τοπική ιστορία (1850-1950)

Χρήστος Ν. Χατζηλίας

Αθήνα 2020, σ. 256, εικ. 217, χάρτες 5, σχέδ. 15

ISBN 978-960-244-212-8

€ 42,00

Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς

Αγγέλου Γέροντα 6, Πλάκα

Τηλ.: 210-3256922 | www.piop.gr



 Aristeidis Kyriazis


Το βιβλίο "Η Λεσβιακή Φάλαγγα - Ιστορία των Προγόνων μας" της Κωνσταντίνας Βάκκα-Κυριαζή παρουσιάζεται στην Αμερική την Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020 από την Ομοσπονδία Συλλόγων Νήσου Λέσβου ΗΠΑ & Καναδά και από τον Σύλλογο Μυτιληναίων Αμερικής, στα πλαίσια του εορτασμού των 108 χρόνων από την απελευθέρωση της πρωτεύουσας της Λέσβου, της Μυτιλήνης, στις 8-12-1912.


Σ Υ Γ Χ Α Ρ Η Τ Η Ρ Ι Α
στη Συγγραφέα, στην Ομοσπονδία Συλλόγων Νήσου Λέσβου ΗΠΑ και Καναδά και στο Σύλλογο Μυτιληναίων Αμερικής.
 Χ Ρ Ο Ν Ι Α   Π Ο Λ Λ Α  
στο αγαπημένο μας Νησί και στους ξενητεμένους Πατριώτες μας...  



Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2020

ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΡΑΠΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑΣΟ

  

Παλιά φωτογραφία με κορίτσια της Αγιάσου

 

    Στις 17/10/2014 είχαμε δημοσιεύσει κείμενο με τίτλο «Μαθήματα Κοπτικής - Ραπτικής στο Παλαιοχώρι», υπότιτλο «Τότε που το Παλαιοχώρι είχε νιάτα και ζωή» και μία παλιά φωτογραφία με δεκαοκτώ κορίτσια από το Παλαιοχώρι, που το 1959-1960 παρακολουθούσαν μαθήματα Κοπτικής - Ραπτικής με δασκάλα την κυρία Καίτη Βαρελά (https://paleochori-lesvos.blogspot.com/2014/10/blog-post_17.html). Μας την είχε δώσει το καλοκαίρι του 2014 η μακαρίτισσα πια Σοφία Μάρκου - Πρωτογύρου, κόρη της χήρας Μαρίας Χάλακα - Μάρκου. Η κ. Βαρελά έμενε απέναντι από το σπίτι της Σοφίας και τη θυμούνται ακόμα στο Παλαιοχώρι.  

    Το Γενάρη του 2020 διάβασε το κείμενό μας ο κ. Σταύρος Χατζηφώτης, με καταγωγή από την Αγιάσο, και μας έστειλε την παρακάτω ασπρόμαυρη φωτογραφία με επτά νεαρά κορίτσια της Αγιάσου.


 

     Η φωτογραφία έχει βγει σε υπαίθριο χώρο και μάλλον είναι αναμνηστική, κατά τη λήξη των μαθημάτων. Στο κέντρο η δασκάλα Καίτη Βαρελά, με σκούρο φόρεμα, κρατά τυλιγμένο σε ρολό ένα περιοδικό με πατρόν κι ακουμπά σε μικρό τραπέζι με εμπριμέ υφάσματα. Πίσω η ταμπέλα, που γράφει: «Αθηναϊκός Οίκος Κοπτικής - Ραπτικής Καίτης Βαρελά». Τέσσερις Αγιασωτοπούλες δεξιά της και τρεις αριστερά. Αριστερά, πλάι στη δασκάλα, στέκεται η μητέρα του κ. Σταύρου Χατζηφώτη, η Ελπινίκη Γαββέ, γεννημένη το 1944.

     Τα κορίτσια φορούν ενδυμασία ομοιόμορφη – λευκό κοντομάνικο πουκάμισο και σκούρα φούστα – μάλλον ραμμένη από τις ίδιες. Στο λαιμό μεζούρα και στα χέρια ένα τεράστιο τρίγωνο. Στα μάτια και στα χείλη τους το φως κι η χαρά της γνώσης. Επτά έφηβες μαθήτριες, που οι γονείς τους αποφάσισαν να τις εφοδιάσουν με ένα επιπλέον εφόδιο, εκτός από τις γνώσεις των αγροτικών και οικιακών εργασιών. Εντύπωση, πάντως, μας προκαλεί ο μικρός αριθμός μαθητριών – επτά σε σύγκριση με τις δεκαοκτώ του Παλαιοχωρίου – καθώς η Αγιάσος είχε και έχει πενταπλάσιο σχεδόν πληθυσμό.

    Ζητήσαμε από τον κ. Χατζηφώτη να μας στείλει άλλα στοιχεία, όνομα φωτογράφου, ονόματα άλλων κοριτσιών, χρονολογία. Δεν γνώριζε ούτε υπήρχε κάτι γραμμένο πάνω στη φωτογραφία. Αν υποθέσουμε ότι η μητέρα του δείχνει περίπου δεκατεσσάρων ετών, τα μαθήματα θα έγιναν το 1958-1959 περίπου, ένα χρόνο προτού η Καίτη Βαρελά διδάξει στο Παλαιοχώρι.           

     Στείλαμε λοιπόν τη φωτογραφία στον κ. Γιάννη Χατζηβασιλείου, διευθυντή του περιοδικού «Αγιάσος» του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Αγιασωτών, με την παράκληση να βρει τα ονόματα και των άλλων κοριτσιών και να τη δημοσιεύσει.

     Τον ίδιο σκοπό έχει κι η δική μας ανάρτηση: Όποιος/όποια γνωρίζει τα πρόσωπα της φωτογραφίας ας επικοινωνήσει μαζί μας (mirsini.vounatsou@gmail.com) ή με τον κ. Σταύρο Χατζηφώτη (stavros@hcmr.gr) ή με τον Φιλοπρόοδο Σύλλογο Αγιασωτών (filsylagiasoton@hotmail.gr).

    Η μητέρα του κ. Χατζηφώτη δεν ζει πια. Αν ζούσε, θα ήταν σήμερα 76 χρόνων και θα είχε πολλά να πει στο γιο της για τα μαθήματα Κοπτικής - Ραπτικής. Το κείμενό μας αυτό ας είναι μνημόσυνό της... Όμως κάποιο από τα κορίτσια της φωτογραφίας θα βρίσκεται στην Αγιάσο ή σε άλλο μέρος της Λέσβου ή στην Αθήνα ή στην ξενιτιά και θα μπορεί να μας δώσει πληροφορίες. Το Palaiochori-lesvos.blogspot.gr θα δημοσίευε ευχαρίστως μία τέτοια πολύτιμη μαρτυρία από το παρελθόν της Αγιάσου. Θα περιμένουμε…

 

Μυρσίνη Μ. Βουνάτσου

ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΑΚΗΣ - ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΙΩΝ

 Ενημερωτική επιστολή του Τάκη Ιορδάνη       


Ιδρύεται Σύνδεσμος Φίλων των Ορφικίων

 

Με το παρόν θα ήθελα να σας κάνω γνωστό και μέσω του αγαπητού μου «Εμπρός» προς όλους τους αναγνώστες του και τον Λεσβιακό λαό ότι η αρχική μου ιδέα για τη σύσταση «Συνδέσμου Φίλων των Ορφικίων» παίρνει πια σάρκα και οστά. Αφού, στην προσπάθειά μου αυτή, με στήριξαν απ’ αρχής άνθρωποι των γραμμάτων και της διανόησης του νησιού μας, στελέχη του παροικιακού μας δυναμικού της Αθήνας, και άλλοι προβεβλημένοι πολίτες, θέλησα την ιδέα μου αυτή να ενστερνιστεί και η φυσική ηγεσία της γενέτειράς μου Άντισσας, της οποίας τοπωνύμιο είναι τα Ορφίκια. Έτσι, κατά την ολιγοήμερη παραμονή μου εκεί, ευτύχησα να παραβρεθώ στη συνεδρίαση του Τοπικού Συμβουλίου της Δημοτικής μας Κοινότητας, της 22/7/2020, όπου και προέβαλα το θέμα. Ομόθυμα ο Πρόεδρος και όλα τα μέλη του Συμβουλίου υπέγραψαν το σχετικό διακηρυκτικό μας κείμενο.

 

Θέλω να πιστεύω ότι έτσι η στόχευσή μας για την αναγνώριση, προβολή και αξιοποίηση του τόπου αυτού, ο οποίος υπήρξε ο χώρος υποδοχής και ταφής της κεφαλής του μεγάλου μύστη Ορφέα και που εξ αυτού επί τρεις χιλιάδες χρόνια φέρει το όνομα Ορφίκια, γίνεται καθολική και ασφαλώς αποτελεσματικότερη εκ της παρουσίας της τοπικής ηγεσίας της Άντισσας.

 

Παραθέτω την κατάσταση των μελών του Συνδέσμου μας, όπως τούτη διαμορφώθηκε κατά χρονολογική σειρά προσχώρησης ενός εκάστου στην προσπάθειά μας:

  1) Δημήτρης Νικορέτζος, Φυσικός/Ποιητής

  2) Περμαθούλα (Πέρθα) Καλέμη, Δημόσιος Υπάλληλος/Ποιήτρια

  3) Κατερίνα Πολυχρονοπούλου, π. Πρόεδρος Συλλόγου Πολιχνιατών Αθήνας

  4) Αδάμ Καρέκος, Πρόεδρος του Συλλόγου Σκαλοχωριτών Αθήνας

  5) Γιώργος Χουτζαίος, Φυσικός/Συγγραφέας

  6) Νίκος Κουτρούπης, Μεταλλειολόγος Μηχανικός

  7) Ανδρέας Εμμανουήλ, Νομικός/Καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου

  8) Λάμπρος Βενέτης, Μεταλλειολόγος Μηχανικός

  9) Κωνσταντίνος Κώστας, Γιατρός/Συγγραφέας

10) Παναγιώτης Παπάνης, Πολιτικός Μηχανικός

11) Καίτη Τύμη, Ζωγράφος/Πρόεδρος Συλλόγου Καλλιτεχνών «Ο Απελλής»

12) Γιάννης Παπάνης, Φιλόλογος/Ποιητής

13) Αντώνης Καταχανάς, Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ερεσού Λέσβου

14) Μιχάλης Βραχόπουλος, καθηγητής ΑΕΙ

15) Παναγιώτης Γουρνέλος, Φιλόλογος

16) Κώστας Aχλιόπτας, Μηχανολόγος Μηχανικός, π. Πρόεδρος του Συλλόγου

       Ερεσίων Αθήνας

17) Ευστρατία Παντέρμου, Φιλόλογος

18) Θεόφραστος Καραγεώργης, Ασφαλιστής, π. Πρόεδρος του Συλλόγου

       Αντισσαίων Αθήνας

19) Γιάννης Γ. Κατέχος, Συνταξιούχος

20) Τάκης Ιορδάνης, Δρ. Μεταλλειολόγος Μηχανικός, Πρόεδρος του Συνδέσμου

      «Πιττακός ο Μυτιληναίος»

21) Κυριάκος Καραμιχαήλ, Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Αντίσσης

      Και όλα τα μέλη του Τ.Σ. Αντίσσης ήτοι:

22) Αναστασία Σαλατέλλη,

23) Β. Καμινής,

24) Παύλος Δ. Κάλφας,

25) Κώστας Μ. Κυριατζής (Αντιπρόεδρος).


Αυτό το οποίο θα ήθελα να τονίσω, είναι ότι ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ μας, με τα αναφερόμενα στο κείμενό μου αυτό μέλη του, δεν είναι κλειστός, αλλά ο καθένας που θέλει να συμβάλει στο στόχο μας είναι καλοδεχούμενος. Σας χαιρετώ με πατριωτική αγάπη. 

  

Ευχαριστών για τη φιλοξενία

Με εκτίμηση

Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης

  

*Σημείωση: Την παραπάνω επιστολή, δημοσιευμένη στην εφημερίδα «Εμπρός» Μυτιλήνης στις 27/09/2020 (https://www.emprosnet.gr/koinonia/idryetai-syndesmos-filon-ton-orfikion), μας απέστειλε ο ίδιος ο συντάκτης της. Ευχόμαστε γρήγορη ευόδωση των σκοπών του «Συνδέσμου Φίλων των Ορφικίων» 


Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020

ΨΗΦΙΣΜΑ ΛΕΣΧΗΣ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΠΙΔΗ

ΛΕΣΧΗ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ
"ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ”
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΜΕΛΟΣ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1878
beniaminlesbios@gmail.com
Τηλ. Επικ.: 6972702840

Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α


Το Σωματείο μας, μόλις πληροφορήθηκε το θλιβερό συμβάν του θανάτου του μέλους μας Μιχάλη Τσιπίδη, συνήλθε και αποφάσισε ΟΜΟΦΩΝΑ την έκδοση του παρόντος ψηφίσματος και την έκφραση των θερμών συλλυπητηρίων στην οικογένεια του εκλιπόντος.

      
Ο Μιχάλης Τσιπίδης, που πέθανε στη Θεσσαλονίκη 76 ετών, ηλεκτρολόγος μηχανικός, συλλέκτης, πρώην υπάλληλος ΟΤΕ, από την πρώτη στιγμή του νέου ξεκινήματος αναγέννησης του Σωματείου μας το 2007 στάθηκε δίπλα μας όχι σαν απλό μέλος αλλά ένας από τους μεγάλους δωρητές, διότι, εκτός από τη διευκόλυνση που μας έκανε για την ανακαίνιση του κτηρίου μας, έχει χαρίσει πρωτότυπα γραμματόσημα, καθώς και την ιδιόγραφη επιστολή του Βενιαμίν, τα οποία εκτίθενται στην προθήκη που έχουμε κάνει για το σκοπό αυτό στην αίθουσά μας.

Σε ευχαριστούμε για όλα.
Καλό σου ταξίδι. Αιωνία η μνήμη σου.


Για το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

                                                                                                                    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

                                                                                                           ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΕΡΕΛΗΣ


*Εκφράζουμε και τα δικά μας συλλυπητήρια στη σύζυγό του Πηνελόπη, στα παιδιά τους και στους λοιπούς συγγενείς. Ο Μιχάλης Τσιπίδης, εκτός από λάτρης της Μελίντας, υπήρξε αφανής αρωγός του Παλαιοχωρίου με πολλούς τρόπους, μεταξύ των οποίων και η δωρεά σχολικών ειδών στους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Παλαιοχωρίου. Ας είναι αιώνια η Μνήμη του.