Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΑΚΗΣ ~ «Όχι άλλες κερκόπορτες»!


Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης / 21 Νοεμβρίου 2017
http://www.emprosnet.gr/apopseis/oxi-alles-kerkoportes-i

 ΑΙΟΛΙΑΣ ΛΟΓΟΣ


     Όχι άλλες κερκόπορτες (Ι)!


clip_image002

   Γράφει ο Τάκης Ιορδάνης

     Όταν σβήνουν τα φώτα της ράμπας και το χειροκρότημα σταματά, μέσα στο θαμπό φως της κουίντας ο πρωταγωνιστής μένει «ενώπιος ενωπίω». Μόνος και σύννους, αναλογιζόμενος το μίζερό του χθες και το αβέβαιό του αύριο, σ’ αντίθεση προς την αποψινή του επιτυχία.
     Μόνος, μπροστά στο αδυσώπητο αύριο.
     Έτσι και το νησί μας. Τα φώτα της παγκόσμιας επικαιρότητας είχαν εστιαστεί πάνω του το 2015, λόγω της «καθόδου των πολλών-πολλών μυρίων» και της σ’ αυτό «αποβάσεώς» τους, με τις άπειρες τραγωδίες των δύσμοιρων αυτών ξένων. Αμέτρητοι πνιγμοί, πόνος πολύς, κλάμα ατέλειωτο. Εμείς δε οι Λέσβιοι να τους προσφέρουμε οτιδήποτε ανθρωπίνως δυνατό, με αυταπάρνηση και γενναιότητα. Η άφατη οδύνη απ’ τη μια και η γενναιοφροσύνη απ’ την άλλη έκαναν μέχρι και τον Πάπα -για μοναδική φορά- να πατήσει τα ιερά χώματα της Λέσβου, μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Αρχιεπίσκοπο Ελλάδος, την Άνοιξη 2016. Χειρονομία ύψιστου συμβολισμού. Απάλυνσης του πόνου, ανακούφισης των δεινών των «ξένων» μας, αλλά και αναγνώρισης και ευλογίας των Λεσβίων, για τη διεθνώς πρωτόγνωρη προσφορά τους.
     Πολλοί, πολιτικοί, άνθρωποι του θεάματος και άλλοι, απ’ όλο τον κόσμο, μας επισκέφτηκαν. Ο ύπατος αρμοστής προσφύγων του ΟΗΕ και νυν Γενικός Γραμματέας ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, ο της Αυστρίας τότε καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν, ο επίτροπος μετανάστευσης της Κομισιόν Δ. Αβραμόπουλος, εκπρόσωποι διαφόρων ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων και άλλοι ήσαν εκ των πλέον «υψηλών» επισκεπτών, πολιτικοί. Την «παρέλασή» τους έκλεισε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς.
     Σ’ αυτούς προστέθηκαν προσωπικότητες του παγκοσμίου θεάματος, περσόνες υπέρλαμπρες, όπως οι ηθοποιοί Σούζαν Σάραντον, Αντζελίνα Τζολί -πρέσβειρα καλής θελήσεως του ΟΗΕ-, ηθοποιοί της τηλεοπτικής σειράς «Game of Thrones» και άλλοι, που ήρθαν στο νησί για συμπαράσταση στους «ξένους», αλλά και απότιση τιμής στους Λέσβιους, που ως γνήσια τέκνα του Ξενίου Διός τίμησαν την έννοια «άνθρωπος».

     Η υπογραφή της σχετικής Συνθήκης Ε.Ε. – Τουρκίας το 2016 και η καταβολή των έξι (6) δισεκατομμυρίων Ευρώ στην γείτονα εκτόνωσαν το φαινόμενο.
     Μονομιάς, τα φώτα της δημοσιότητας έπαψαν να εστιάζουν στη Λέσβο. Και μετά; Ξεχαστήκαμε! Τι απέμεινε σε μας; Κάτι το θετικό; Τίποτα. Το μόνο «κέρδος» μας, το Κέντρο Καταγραφής Προσφύγων, το "hot spot" στη Μόρια. Κοντολογίς, ξανάρθε η σκληρή και αφόρητη πραγματικότητα. Της μιζέριας, της εγκατάλειψης, της έλλειψης φροντίδας προς το πολύπαθο νησί και του συνήθους απομονωτισμού του, που επί γενεές το μαστίζουν.
     Τούτα επιτείνονται συχνά από «δράσεις και αντιδράσεις» των στη Μόρια ξένων, αφού, μετά το άνοιγμα από το νεοσουλτάνο Ερντογάν της στρόφιγγας διελεύσεώς τους, έχουν ξεπεράσει τους 8.000, έναντι χωρητικότητας 4.000! Προοπτική μέλλοντος;! Καμία.
     Σ’ αυτό συμβάλλει η ανασφάλεια, εκ της επί δεκαετίες επιθετικότητας της Τουρκίας. Οι αμέτρητες αεροπαραβιάσεις, οι υπερπτήσεις πάνω απ’ τα νησιά μας των πολεμικών τους, καθώς και οι δηλώσεις ηγητόρων της, τότε Ντεμιρέλ, Οζάλ και νυν Ερντογάν, σηματοδοτούν ότι, κατ’ αυτούς, τους ανήκουν. Ο τελευταίος αμφισβητεί ακόμη και τη Συνθήκη της Λοζάννης και ομιλεί «περί των συνόρων της καρδιάς τους».
     Το προσφυγικό/μεταναστευτικό, που κατέστησε τη Λέσβο εξ αντικειμένου φορέα της Ιστορίας, αυτές τις μέρες υπήρξε πάλι θέμα αιχμής, που απασχόλησε ΜΜΕ, κοινή γνώμη, αλλά και το Κοινοβούλιο. Αιτία τα εκ του υπερκορεσμού προβλήματα σ’ όλα τα νησιωτικά hot spots (Κω, Λέρου, Σάμου, Χίου, Μόριας).
     Το πρόβλημα προβάλλει ιδιαίτερα οξύ, και απαιτείται άμεση λύση. Λύση συντονισμένη, για όλα. Το επιβάλλουν λόγοι εθνικής ύπαρξης.
     Αν ποτέ η χώρα βρεθεί απομονωμένη, όταν για τον οποιονδήποτε λόγο πάψει να υπάρχει η Ε.Ε., ή αν κάποιο ατυχές γεγονός επιβάλει το Grexit, να μην πάθουμε ό,τι και επί δικτατορίας. Τότε, που, δυστυχώς, κολοβώθηκε ο εθνικός μας κορμός, χάνοντας το ~40% της Κύπρου.
     Μήπως αυτά τα hot spots στο μέλλον γίνουν «κερκόπορτες» εξάλειψης της ελληνικότητας των νησιών μας; Γιατί άραγε η Ε.Ε. και η Κυβέρνηση δεν προχωρούν στη δημιουργία κάποιων ακόμη hot spots στην ηπειρωτική Ελλάδα, για αποσυμφόρηση των νησιωτικών, βελτίωση των συνθηκών ζωής και εκτόνωση των εκεί εντάσεων; Τα προβλήματα θα εντείνονται, απ’ την καθημερινή άφιξη σ’ αυτά νέων «ξένων», λόγω του ανατολίτικου παζαριού Τουρκίας – Ευρωπαϊκής Ένωσης.
     Ο βουλευτής Λέσβου Χαράλαμπος Αθανασίου ερωτούσε στη Βουλή πρόσφατα γιατί δεν γίνονται κι άλλα τέτοια hot spots, λ.χ. στην Πελοπόννησο, που έχει έκταση ασυγκρίτως μεγαλύτερη της Λέσβου και των άλλων τεσσάρων νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
     Σε σχετικό άρθρο μου με τίτλο «Υπερήφανος ως Έλλην. Υπερήφανος ως Λέσβιος», που δημοσιεύτηκε το Νοέμβρη του 2015, έγραφα στον επίλογο: «Όταν ο πόλεμος στη Συρία θελήσουν οι τρανοί του κόσμου να τελειώσει, πιστεύω ότι θα αποδοθεί στο νησί μας "ο της δικαιοσύνης στέφανος"». Άμποτε να γινόταν αυτό.
     Ο εκεί πόλεμος, απ’ ό,τι φαίνεται, τελειώνει. Όμως για μας το προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα μένει «πληγή χαίνουσα» και πολύ φοβούμαι ότι θα μένει έτσι, όσο οι τρανοί του κόσμου θα παίζουν τα γεωπολιτικά τους παιχνίδια.
     Για μας τους Έλληνες, τους Λέσβιους και τους άλλους κατοίκους νησιών με hot spots, το μόνο που μένει είναι να αντιδράσουμε. Τούτο που ξεκίνησε ο Δήμος μας με τη γενική απεργία και το συλλαλητήριο της 20.11.2017 είναι μια αρχή. Πρέπει, όμως, να γίνει συντονισμένα με τα άλλα τέσσερα νησιά και να κλιμακωθεί, ως ότου οι της Ε.Ε. συνειδητοποιήσουν ότι θέλουμε τα νησιά μας, «…την ιδιαίτερη πατρίδα μας ολόκληρη, όπως μας την κληροδότησε η Ιστορία, οι στάχτες της Μικρασιατικής Καταστροφής και το σπινθηροβόλο βλέμμα του Εθνάρχη Βενιζέλου. Δεν τη θέλουμε κατ’ ουδένα τρόπο κολοβωμένη». Όπως γράφαμε ως «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ» προς το Δήμαρχό μας, στις 10 του τρέχοντος μηνός.


*Σημείωση: Το παραπάνω δημοσίευμα μας έστειλε ο κ. Τάκης Ιορδάνης (takisiord@yahoo.gr) στις 28 Νοεμβρίου 2017. Πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης. 

Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ~ Εκατό χρόνια από τη μεγάλη δίκη των Πλωμαριτών

clip_image002[7]

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης το Σάββατο 18/11/2017

http://www.emprosnet.gr/apopseis/ekato-xronia-apo-ti-megali-diki-ton-plomariton

 

Γράφει ο Αριστείδης Κυριαζής 


Νήσος Αιολίς Λέσβος, η δε χώρα Λεσβία

 

Εκατό χρόνια από τη μεγάλη δίκη των Πλωμαριτών

 

Δεκαπενθήμερες επισημάνσεις

clip_image004

Μιλτιάδης Καλδής (1855-1941)

 

Πριν από εκατό χρόνια, στις 20-7-1917, τρεις χιλιάδες Πλωμαρίτες συμμετείχαν σε ένα δυναμικό συλλαλητήριο στο Πλωμάρι, για να καταγγείλουν τη διοίκηση της Λέσβου για ανισομερή κατανομή δημητριακών, υπέρ της πρωτεύουσας Μυτιλήνης και σε βάρος της επαρχίας. Τότε στο Πλωμάρι των 13.000 κατοίκων διαπιστώθηκαν τρειςθάνατοι από πείνα, η οποία προέκυψε στη διχασμένη Ελλάδα από την εμπόλεμη κατάσταση και το ναυτικό αποκλεισμό από τους συμμάχους, σε συνδυασμό με την απόκρυψη τροφίμων, την αύξηση του τιμαρίθμου και την ανεξέλεγκτη αισχροκέρδεια.

Η Διοίκηση της Λέσβου, αντί να επανορθώσει την αδικία, παρέπεμψε σε δίκη 43 άτομα, 36 Πλωμαρίτες και 7 Πλωμαρίτισσες, οι οποίες κατηγορήθηκαν επιπλέον επειδή αφόπλισαν τρεις φρουρούς για λίγες ώρες, όταν ο διοικητής του Πλωμαρίου διέταξε τη φρουρά να οπλίσει κατά των διαδηλωτών.

Από τους 43 "πρωταίτιους της στάσεως και αντιστάσεως κατά της αρχής", όπως χαρακτηρίστηκαν, 34 οδηγήθηκαν στις 11-14 Αυγούστου 1917 στο στρατοδικείο Μυτιλήνης, όπου 13 από αυτούς καταδικάστηκαν σε φυλακίσεις ενός ή δύο μηνών.

Το 1917, οι εφημερίδες της Λέσβου "Σάλπιγξ" και "Ελεύθερος Λόγος" κάλυψαν το θέμα με τον τίτλο: "Η μεγάλη δίκη των Πλωμαριτών".

Εκατό χρόνια μετά, το περασμένο καλοκαίρι στις 10 Αυγούστου, απολαύσαμε στην ανακαινισμένη θαυμάσια αίθουσα της Λέσχης Πλωμαρίου "Βενιαμίν ο Λέσβιος" μια ξεχωριστή, αξιόλογη και αξιέπαινη εκδήλωση μνήμης και τιμής στους διαμαρτυρόμενους το 1917 Πλωμαρίτες, που τη διοργάνωσε ο «Σύνδεσμος Πλωμαριτών Αττικής "Βενιαμίν ο Λέσβιος"».

Στην εκδήλωση, μετά το χαιρετισμό του προέδρου της Λέσχης Ξενοφώντα Μαυραγάνη και την εισαγωγική ομιλία του προέδρου του Συνδέσμου Δημήτρη Χαλαυτή, το λόγο πήρε ο διδάκτωρ φιλοσοφίας και συγγραφέας Αριστείδης Στεργέλλης, ο οποίος ανέλυσε διεξοδικά και εύστοχα το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής.  Ακολούθησε ο δικηγόρος και πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Τάκης Ψαρράς, παρουσιάζοντας εμπεριστατωμένα και λεπτομερειακά το θέμα από τις τότε δημοσιεύσεις των εφημερίδων και από τα επίσημα πρακτικά της δίκης, τα οποία ανέσυρε από τα αρχεία των στρατοδικείων που φυλάσσονται στο Ρουφ, στη Στρατολογική Υπηρεσία Αθηνών.

Αντί επιλόγου, παραθέτω ένα απόσπασμα της απολογίας του στελέχους του Κόμματος των Φιλελευθέρων, ελληνοδιδασκάλου στο Ελληνικό Σχολείο (1874-1879) και μετέπειτα γιατρού του Πλωμαρίου, εκ των πρώτων μελών τού από το 1878 "Αναγνωστηρίου Βενιαμίν ο Λέσβιος" και πρώην προέδρου του, λόγιου Μιλτιάδη Καλδή (1855-1941): «Λυπούμαι διότι περί τας δυσμάς ήδη του βίου μου κατέχω το εδώλιον του κατηγορουμένου, κατηγορούμενος ως αρχηγός στάσεως κατά των αρχών της πατρίδος μου {...} Το Πλωμάριον ηδικείτο καταφώρως υπό της επί των τροφίμων επιτροπής Μυτιλήνης, ήτις ουδέποτε μας έδιδεν εις ακέραιον το αναλογούν ημίν εκ των σιτοτροφίων μερίδιον. Ένεκα τούτου, υπήρχε πάντοτε παρά τω λαώ ποιά τις δυσφορία. Εν Μυτιλήνη αίφνης, κύριοι, εδίδετο εις τον λαόν 100 δράμια άρτου κατ' άτομον καθ’ εκάστην ημέραν, και εις ημάς διά 10 και 12 ημέρας, εδίδοντο μηδαμινά πράγματα. Ένεκα τούτου, πλειστάκις διεμαρτυρήθημεν δι’ υπομνημάτων και αναφορών, αλλ’  εις μάτην. Επήλθον, κύριοι, κατά το διάστημα εκείνο και πλείστοι εξ ασιτίας θάνατοι, ους εγώ ως ιατρός θα ηδυνάμην να πιστοποιήσω και τους οποίους απέκρυπτα διά να μην εξεγερθή ο λαός».

Τιμώντας τη μνήμη των 43 "πρωταιτίων", παραθέτω τα ονοματεπώνυμά τους:

 

 

Αγιακάτσικας Τιμολέων, Αθηναίος Αντώνιος, Ανδρής Δημήτριος, Ανδριώτης Νεοκλής, Αντωνάκας Ιωάννης, Αρμενάκας Γεώργιος, Αυλωνίτης Αθανάσιος (ιερεύς), Βουλαλάς Κλεάνθης, Γαλέτσας Δημήτριος, Γαλέτσας Πανάγος, Γιαννατσής Δημήτριος, Γιαννουλέλλης Αντώνιος, Γιαννούλος Σταμάτης, Γιασέλης Παναγιώτης, Καβαρνού Μαριγώ, Καλδής Μιλτιάδης, Κουλομέρης Γεώργιος, Καπώνης Κυριάκος, Καρακατσάνη Αναστασία, Κοκκίνης Γεώργιος, Λαίλιος Μαλλιάκας, Μαλιαρός Ιωάννης, Μανωλιός Νικόλαος, Μαϊστρέλη Αμερσούδα, Μαϊστρέλης Ευστράτιος, Μαλέλης Γεώργιος, Ξυπτεράς Γεώργιος, Παλαιολόγου Αριστείδης, Πιργιολής Κωνσταντίνος, Πιτσιλαδής Ιωάννης, Πιτσιλαδής Εμμανουήλ, Πρωτούλης Αντώνιος, Πρωτούλης Γεώργιος, Ρεπάνης Ιωάννης, Στεφανή Αρχοντούλα, Στεφανή Ειρήνη, Ταραμά Μυρσίνη, Τραγάκης Κυριάκος, Τσακύρης Δημήτριος, Τσούπα Δήμητρα, Τυροπώλης Παναγιώτης, Φολιαδής Γεώργιος και Χατζηκυριάκος Χριστόδουλος

 

         

Για την εικονιζόμενη φωτογραφία του Μιλτιάδη Καλδή, ευχαριστώ τον φίλο γιατρό Αριστείδη Φρυδά, του οποίου η γιαγιά Σουλτάνα Φρυδά ήταν αδελφή του Μιλτιάδη Καλδή.

                                                                             Αριστείδης Κυριαζής

  aristeidis2007@gmail.com

 

*Εστάλη για αναδημοσίευση από το συγγραφέα. Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης το Σάββατο 18/11/2017/ http://www.emprosnet.gr/apopseis/ekato-xronia-apo-ti-megali-diki-ton-plomariton.

ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ~ «Η Λέσβος δεν απελευθερώθηκε σε μια μέρα το 1912»


Aναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης/Σάββατο 4/11/2017/
Νήσος Αιολίς Λέσβος, η δε χώρα Λεσβία


Η Λέσβος δεν απελευθερώθηκε σε μια μέρα το 1912
 

Δεκαπενθήμερες επισημάνσεις

  
     Η απελευθέρωση της Λέσβου το 1912 από τον Οθωμανικό ζυγό των 450 χρόνων δεν έγινε σε μια μέρα. Χρειάστηκε να περάσει ο φοβερός και τρομερός ενάμισης μήνας, που σοφά ο λαός τον ονόμασε "Τα Φόβια", από την απελευθέρωση της Μυτιλήνης και του Πλωμαρίου στις 8 Νοεμβρίου μέχρι την απελευθέρωση και του τελευταίου χωριού, της Ανεμώτιας, στις 24 Δεκεμβρίου, όπως φαίνεται στον εικονιζόμενο πίνακα της σταδιακής απελευθέρωσης διαφόρων οικισμών της Λέσβου. 
Στις 8 Νοεμβρίου 1912, ο ελληνικός στόλος, υπό την αρχηγία του υποναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, αποβίβασε στο λιμάνι της Μυτιλήνης 1.600 Έλληνες στρατιώτες και ναύτες, που απελευθέρωσαν την πρωτεύουσα, αναγκάζοντας τους 400 στρατιώτες της τουρκικής φρουράς να την εγκαταλείψουν χωρίς μάχη και να διαφύγουν στο αμιγώς μουσουλμανικό χωριό Κλαπάδος της βορειοδυτικής Λέσβου.
Το βράδυ της ίδιας ημέρας, ο Κουντουριώτης αναχώρησε από τη Λέσβο με το μεγαλύτερο τμήμα του στόλου και το θωρηκτό "Αβέρωφ" για την απελευθέρωση και της Χίου και εισηγήθηκε να ανατεθεί η διοίκηση στον ταγματάρχη Αλέξανδρο Μανουσάκη, αλλά ο υπουργός Νικόλαος Στράτος, κακώς, όρισε Στρατιωτικό Διοικητή τον υποπλοίαρχο Κωνσταντίνο Μελά, που ήταν κατά ένα βαθμό κατώτερος του Μανουσάκη. Λόγω της διαταγής αυτής, οι δύο διοικητές, δυστυχώς, άρχισαν τη φιλονικία για το ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο στην εκστρατεία κατά του εχθρού.
Έτσι, αντί να κυνηγηθεί η Τουρκική φρουρά, οι τετραπλάσιοι αυτών Έλληνες αποβιβασθέντες στρατιώτες στρατοπέδευσαν στην πρωτεύουσα Μυτιλήνη για ένα μήνα, μέχρι την έναρξη της τετραήμερης απελευθερωτικής μάχης στον Κλαπάδο, στις 5-8 Δεκεμβρίου, με αποτέλεσμα ο Τούρκος φρούραρχος Γκανή Μπέης να ανασυνταχθεί, συγκεντρώνοντας 2.000 στρατιώτες και Τούρκους αντάρτες, και να τρομοκρατεί την κεντρο-βορειο-δυτική Λέσβο.
Ο Καλλονιάτης ιατρός Ορέστης Κυπριανός, βουλευτής των Φιλελευθέρων το 1920, το ’23 και το ’36 και αντιπρόεδρος της Γερουσίας τα έτη 1929-1935, έγραψε σχετικά: «Αν ο Ελληνικός Στρατός αμέσως ετρέπετο εις καταδίωξιν του ασυντάκτως και ατάκτως και με τελείως χαμένον το ηθικόν του, και κακήν κακώς υποχωρούντος τουρκικού στρατού, θα έληγεν έκτοτε εκείνη η κατάστασις, κατά την οποίαν επί μήνα και πλέον η ημίσεια σχεδόν Λέσβος ήτο Ελληνική, η δε ετέρα ημίσεια Τουρκική. και δεν θα συνέβαιναν βεβαίως τα όσα συνέβησαν κατόπιν∙ διότι ούτε θα εθρηνούμεν τόσα θύματα εν γένει, ούτε ο εμπρησμός της Πέτρας θα ελάμβανε χώραν, ουδέ η δήωσις του Μεσοτόπου, ουδέ τα τρομερά εκείνα πυρά ομαδόν εναντίον του Μανδαμάδου και ο φόνος αθώων πολιτών».
Στην εισήγησή μου στο Συνέδριο Ιστορίας, που πραγματοποιήθηκε στη Μυτιλήνη το 2012 με τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από την απελευθέρωση της Λέσβου, αναφέρθηκα στην ηρωική δράση των ένδεκα γνωστότερων οπλαρχηγών, οι οποίοι με τους αντάρτες τους πολέμησαν εθελοντικά στην πρώτη γραμμή της μάχης του Κλαπάδου, μαζί με τον ελληνικό στρατό, υπό τας διαταγάς του συνταγματάρχη Απολλόδωρου Συρμακέζη, καθώς και στις άλλες που προηγήθηκαν, αλλά και σε εκείνες που ακολούθησαν για την εκκαθάριση της Λέσβου από τους Τούρκους αντάρτες, όπου συνολικά έπεσαν 477 νεκροί Έλληνες και Τούρκοι, εκ των οποίων οι 95 ήταν Έλληνες αντάρτες και πολίτες και οι 19 Έλληνες στρατιώτες και ναύτες.
Οι 11 γνωστότεροι οπλαρχηγοί ήταν: ο Αγιασώτης Παναγιώτης Βαδέλλης, ο Σκοπελίτης Ευστράτιος Γαβαλάς, ο Τελωνιάτης Ευάγγελος Κρασάς, ο Αϊβαλιώτης Ευστράτιος Λαγίδης,ο Μανιάτης Κωνσταντίνος Μουνδραίος, ο Κρητικός ιερομόναχος Ευγένιος Πανακάκης, ο Αγιαπαρασκευώτης Ευστράτιος Παντελής, ο Πλωμαρίτης Εμμανουήλ Σιταράς, ο Πλωμαρίτης Δημήτριος Στεφάνου, ο Πλωμαρίτης Δημήτριος Τσακύρης και ο Ερεσιώτης Ιωάννης Χατζηγιάννης.
Για το μεγαλείο του ηρωικού αντάρτικου στο γενναίο Πλωμάρι, των τότε 13.000 κατοίκων, που ήταν το άντρο των ανταρτών, ο Πλωμαρίτης δάσκαλος Γεώργιος Ζεϊμπέκης έγραψε στην εφημερίδα της Λέσβου "Λαϊκός Αγών" στις 24-11-1912 με το ψευδώνυμο "Ρεπόρτερ": «Όταν βλέπη και παρακολουθή κάποιος τας καθημερινάς εκ Γέρας, Πολιχνίτου, Ερεσού, Τελωνείων και Μεσοτόπου αιτήσεις περί αποστολής εις τας περιφερείας των μερών τούτων ενισχύσεων εκ σωμάτων ενόπλων, υποθέτει ότι εις την πόλιν μας, το Πλωμάρι, είναι εστημένον το στραταρχείον του Στρατιωτικού αρχηγού της ελληνικής κατοχής της νήσου μας».
Αριστείδης Κυριαζής
                                                                                      aristeidis2007@gmail.com


*Εστάλη για αναδημοσίευση από το συγγραφέα. Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης το Σάββατο 4/11/2017/http://www.emprosnet.gr/apopseis/i-lesvos-den-apeleftherothike-se-mia-mera-to-1912.

Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017

ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΑΚΗΣ ~ «Το λιμάνι μας, η δυτική πύλη του νησιού μας κατασκευάζεται!»


Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης / 7 Νοεμβρίου 2017
http://www.emprosnet.gr/apopseis/to-limani-mas-i-dytiki-pyli-tou-nisioy-mas-kataskevazetai
        
                    

Το λιμάνι μας, η δυτική πύλη του νησιού μας, κατασκευάζεται!

 
Όταν προσπάθειες αναγνωρίζονται,
κόποι πιάνουν τόπο και αγώνες δικαιώνονται...
   
Τάκης Ιορδάνης | Τρίτη 07|11|2017
 
«Στα αλώνια θα το δούμε!» Την έκφραση αυτή χρησιμοποιούσαν οι γεωργοί για το αν οι κόποι τους της χρονιάς θα πληρωθούν, δηλ. ο αγώνας τους θα δικαιωθεί. Τούτο, αφού μετά το αλώνισμα, έχοντας στα σακιά την παραγωγή τους, χειροπιαστά πια έβλεπαν το αποτέλεσμα. Ήτοι, το αν η σοδειά τους ήταν καλή ή όχι.

Έτσι κι εμείς σήμερα, οι υπέρ 4.000 συναγωνιστές για το «Λιμάνι Σιγρίου», έχουμε χειροπιαστό πια αποτέλεσμα, αφού ξεκινά η κατασκευή του έργου μας. Είναι η στιγμή της αποτίμησης, δηλ. τα δικά μας «αλώνια». Το αποτέλεσμα του πολυετούς αγώνα μας. Εξαιρετικό! Αποδίδεται απλά με το «τα καταφέραμε».

Καταφέραμε να βλέπουμε πια το όνειρο γενεών Λεσβίων να πραγματώνεται. Μετά και τις τελικές υπογραφές της σύμβασης Πολιτείας-εργολάβου, τούτος έχει ήδη εγκατασταθεί στο Σίγρι. Το λιμάνι μας, συμβατικά, παραδίδεται τέλη του 2019. Η ακόλουθη, επί τροχάδην εξιστόρηση, προσπαθεί να αποτυπώσει την πορεία της υπόθεσης.

Πέρασαν 85 χρόνια από την απελευθέρωσή μας, όταν το 1997 ανατίθενται οι μελέτες του έργου. Έτσι δρομολογείται πια η Δυτική Πύλη Λέσβου. Προβλήματα με την Αρχαιολογία (λόγω του Κάστρου) καθυστερούν την απαιτούμενη έγκριση. Τέλη 2005, ο τότε Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Β. Αιγαίου Σέργιος Τσίφτης απαντά σχετικώς σε επιστολή μου:

«Πρόσφατα εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου (ΜΠΕ) και τώρα το Λιμενικό Ταμείο Λέσβου, σε συνεργασία με το υπεύθυνο μελετητικό γραφείο, θα προχωρήσει στην εκπόνηση της οριστικής μελέτης. Ως εκ τούτου, ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει ωριμότητά του για ένταξη έργου…».
             
Τούτα εξαλείφουν μονομιάς το φημολογούμενο ότι για την κατασκευή του είχε «δεσμευθεί» κονδύλιο στο Γ! ΚΠΣ 1999-2006. Τελικά, ουδέποτε εντάχθηκε σ’ αυτό.

Το 2009, οι μελέτες έχουν πια εγκριθεί και, ως «ώριμο» έργο, μπορεί να ενταχθεί στο εν εξελίξει ΕΣΠΑ 2006-2013. Ατυχώς όμως, αναπέμπεται ο φάκελος του απ’ το καθ’ ύλη Υπουργείο προς επανεξέταση, αφού, όπως λέγεται, ο τότε αρμόδιος Υφυπουργός Νίκος Σηφουνάκης διαπίστωσε (;) αναντιστοιχία χερσαίων εγκαταστάσεων με τη θαλάσσια έκτασή του. Οι μήνες περνούν, τα χρόνια περνούν, το ΕΣΠΑ πάει να λήξει, ο φάκελος όμως δεν ολοκληρώνεται. Ευτυχής συγκυρία, θέρος 2012, η Γενική Γραμματεία Λιμένων του Υπουργείου Ναυτιλίας ανατίθεται στον καταλληλότερο. Τον π. Πρύτανη του Ε. Μ. Πολυτεχνείου, καθηγητή Λιμενικών έργων, Λέσβιο, τον Κώστα Μουτζούρη, που είναι κι αυτός Λεσβιολάτρης. Μια απ’ τις προτεραιότητές του είναι το Λιμάνι μας.

Αρχές Φεβρουαρίου 2013, το Υπουργείο Οικονομίας, για να εγκρίνει τη χρηματοδότηση του έργου, απαιτεί «να καθαιρεθούν» οι εκεί παράνομες κατασκευές. Το αλιευτικό καταφύγιο Σιγρίου.

Σε σύσκεψη με ανώτατους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου, που είχα την τιμή να παραβρεθώ, ο Κώστας Μουτζούρης καθόρισε τα βήματα προώθησης του έργου προς επίτευξη του στόχου. Το πρώτο, οι αλιείς του Σιγρίου να συναινέσουν σχετικώς. Πράγματι αυτοί ανταποκρίθηκαν εγγράφως. Με όπλο τη συναίνεσή τους, ο Γενικός απαλείφει νομοθετικά την προαναφερθείσα γραφειοκρατική του Υπουργείου Οικονομίας απαίτηση. Συνειδητοποιώντας ότι η προσπάθεια του Γενικού πρέπει να στηριχθεί παντοιοτρόπως, συντάσσω κείμενο/διακήρυξη που προωθείται στο νησί. Επίσης, στους Λέσβιους Αθήνας και εξωτερικού.

Οι σ’ αυτή συγκεντρωνόμενες υπογραφές κατατίθενται προοδευτικά με συνοδευτικές επιστολές μας στο Γραφείο του Πρωθυπουργού. Το πνεύμα αυτών, να παρέμβει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στο να υλοποιηθεί το σκοπούμενο. Ως την κρίσιμο ημερομηνία 31.12.2013, έχουμε καταθέσει περί τις 3.000 υπογραφές με 12 συνοδευτικές επιστολές.

Παρά τις ενδιάμεσες δυστοκίες, ευτυχήσαμε να δούμε τους κόπους μας ευοδούμενους. Το έργο, στις 27.12.2013, εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ. Τέσσερις μόλις μέρες πριν τούτο εκπνεύσει! Χαιρετίσαμε την ένταξη, ταυτόχρονα όμως την χαρακτηρίσαμε «δώρο… άδωρο». Ατυχώς, έτσι απεδείχθη στην πράξη, αφού στις 31.12.2014 απεντάχθηκε από το ΕΣΠΑ. Έτσι συνεχίσαμε τον αγώνα μας συγκεντρώνοντας ξανά υπογραφές. Είχαμε καταθέσει άλλες 13 επιστολές στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, όταν η εν δυνάμει επιτροπή μας, υπερβαίνει πια τα 4.000 μέλη.

Τελικά, Μάιος 2016, ο αρμόδιος Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας Παναγιώτης Κορκολής, τηλεφωνώντας στον γράφοντα το παρόν, δίδει την ευχάριστη είδηση: ότι με πολιτική απόφαση της Κυβέρνησης το έργο μας εντάσσεται στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Τούτο επιβεβαιώνεται στη συνέχεια εγγράφως. Παραθέτω το κείμενο αυτούσιο, αφού έχει ξεχωριστή ιστορική σημασία:

        «Γενική Γραμματεία Δημοσίων Επενδύσεων & ΕΣΠΑ
2:54 μ.μ. / 13.05.2016
Σας ενημερώνουμε ότι σε συνάντηση που έλαβε χώρα την Πέμπτη 13/05/2013, μεταξύ του ΓΓΔΕ
- ΕΣΠΑ κ. Παναγιώτη Κορκολή και του Δημάρχου Λέσβου κ. Γαληνού, ανακοινώθηκε η συμφωνία
ένταξης του έργου κατασκευής του λιμένα Σιγρίου Λέσβου, μεταξύ του Υπουργείου Οικονομίας,
Ανάπτυξης και Τουρισμού και του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, στο Εθνικό
σκέλος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων του ΥΠΟΜΕΔΙ.
Γραφείο Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων & ΕΣΠΑ
Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού»

Ο παρεμβληθείς χρόνος, ~15 μηνών, ως την έναρξη των εργασιών στο Λιμάνι υπήρξε περίοδος υπερπήδησης διαφόρων εμποδίων, ουσίας και γραφειοκρατικών, αλλά και επικαιροποιήσεως της συμβάσεως εργολάβου-Πολιτείας του 2014. Θεσμικά αρμόδιοι συνέβαλαν σχετικώς.

Έτσι, έστω και με υστέρηση 105 χρόνων, η Ελληνική Πολιτεία δίδει πια στη Λέσβο τη Δυτική της Πύλη. Έργο ανάπτυξης και προοπτικής της υπανάπτυκτης χερσονήσου του Ορδύμνου αλλά και όλου του νησιού. Τούτο το μεγάλο πια συγκριτικό πλεονέκτημα, μαζί με τον υπό κατασκευήν οδικό άξονα Καλλονής - Σιγρίου, θα αποτελέσουν δίπολο προόδου και ευημερίας της Λέσβου.

Προσβλέπω με ιδιαίτερη λαχτάρα να βρεθώ μαζί με συναγωνιστές μου, συνεπιβάτες στο πλοίο, στην παρθενική έναρξη λειτουργίας της γραμμής «Αττική - Σίγρι». Αυτό θα είναι για μένα και όλη την επιτροπή αγώνα μια ξεχωριστή ημέρα ικανοποίησης. Ικανοποίηση απόλαυσης απ’ τη χαρά της δημιουργίας.
Πηγή: http://www.emprosnet.gr/apopseis/to-limani-mas-i-dytiki-pyli-tou-nisioy-mas-kataskevazetai

Σημειώσεις:
*Το παραπάνω δημοσίευμα μας έστειλε ο κ. Τάκης Ιορδάνης (takisiord@yahoo.gr) στις 12 Νοεμβρίου 2017 και το αναδημοσιεύουμε, μαζί με τα συγχαρητήριά μας στον ίδιο και σε όσους άλλους συνέβαλαν στην έναρξη ενός τόσο σημαντικού έργου για τη Λέσβο και τους Λέσβιους που ζουν μακριά από το Νησί.
  
**Ο Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης (Ph.D.) είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Προβληματισμού & Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου «Πιττακός ο Μυτιληναίος», τ. Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων και τ. Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλ. Μεταλλειολόγων Μηχανικών.