Η ΤΑΞΗ ΤΟΥ 1953
Μια παλιά φωτογραφία από το Δημοτικό Σχολείο
Μια παλιά φωτογραφία από το Δημοτικό Σχολείο
του Γρηγόρη Δ. Κουτλή
Καμιά φορά η τύχη ή το αντίθετο σου φέρνει πράγματα, που δεν μπορούσες να φανταστείς. Στις 22.10.15 μια αναπάντεχη πλημμύρα στο υπόγειο του σπιτιού μου έφερε στην επιφάνεια κάποια πράγματα που ήταν ξεχασμένα. Στην προσπάθειά μου να γλιτώσω ό,τι μπορούσα, ανακάλυψα κάποιους θησαυρούς, που ήταν καταχωνιασμένοι στο υπόγειο. Κάποια άλμπουμ με φωτογραφίες από τα παιδικά και τα νεανικά μας χρόνια, τα οποία η σημερινή εποχή και η τεχνολογία τα έστειλε στο υπόγειο. Αγώνας να τα καθαρίσω, να τα στεγνώσω, για να μην καταστραφούν.
Και ξάφνου να η φωτογραφία με τους συμμαθητές μου στο Δημοτικό!!! Συγκίνηση... Την κοιτάζω, την ξανακοιτάζω, πηγαίνω προς το φως, δεν βλέπω καθαρά. Δάκρυα μου έρχονται στα μάτια. Βγάζω τα γυαλιά μου και σκουπίζω τα δάκρυα. Βρε, πώς πέρασαν τα χρόνια…
Προσπαθώ να θυμηθώ το όνομά τους. Ένα-ένα μου ’ρχονται στο μυαλό. Στη μέση της φωτογραφίας ο δάσκαλός μας ο Σταθάκης Εμμ. Κουτλής. 'Ορθιοι. Πρώτη από αριστερά η Σεβαστή Χρυσάφη του Ιωάννου, δεύτερη η Παρούλα Χρυσάφη του Χρήστου, τρίτη η Μυρσίνη Βουνάτσου του Μελανδινού, τέταρτη η Μαρία Κουτλή του Γρηγορίου, πέμπτη η Ευαγγελία Κουτλή του Καλδή και έκτη η Δήμητρα Κουτλή του Πόρτογλου. Γονατιστοί από αριστερά πρώτος ο Σπύρος Ξυπτεράς του Ευστρατίου, δεύτερος ο Εμμανουήλ Σάββας του Θεμιστοκλή, τρίτος ο Ιωάννης Κουτλής του Γεωργίου, τέταρτος ο Γρηγόρης Παντελέλης του Παναγιώτου, πέμπτος ο Ιωάννης Μαυραγάνης του Βασιλείου, έκτος ο Γρηγόριος Κουτλής του Δημητρίου (δηλ. εγώ!), έβδομος ο Χαράλαμπος Κουτσουραδής του Κωνσταντίνου και όγδοος ο Παναγιώτης Νικολιάς του Δημητρίου. Δεκατέσσερα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Παλαιοχωρίου Λέσβου, τάξη ολιγομελής για τα δεδομένα εκείνης της εποχής.
Ο δάσκαλός μας και δυο συμμαθητές μας δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή. Έφυγαν ξαφνικά, νέοι ακόμα. Να ευχηθούμε να μείνουν για πάντα στη μνήμη μας. Οι υπόλοιποι ας νιώσουν τη συγκίνηση που νιώθω κι εγώ. Αυτός ήταν κι ο λόγος που αποφάσισα να κάνω αυτή την ανάρτηση. Πιστεύω ότι η τεχνολογία σήμερα μας δίνει τη δυνατότητα να μην μείνουν ξεχασμένα σε κάποιο υπόγειο τα παιδικά μας όνειρα κι οι αναμνήσεις μας.
Ίσως να χαλάει τον επίλογο αυτό που γράφω, αλλά είναι η ευκαιρία να φέρουμε στο φως πολλές παλιές φωτογραφίες, παλιά έγγραφα, παλιές εκδηλώσεις στο χωριό και το νησί μας, που ίσως έχουν ξεχαστεί σήμερα. Υπάρχει η δυνατότητα, υπάρχουν κάποιοι ιστότοποι. Ένας από αυτούς είναι ο SYNDESMOS των Μυτιληνιών της Αυστραλίας που έχει και τους Παλιοχωριανούς. Μια πολύ προσεγμένη δουλειά και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Δεν είναι ο μοναδικός, υπάρχουν κι άλλοι.
Ας ζωντανέψουμε το παρελθόν μας, λοιπόν, ομορφαίνοντας το παρόν κι αφήνοντας τις μνήμες μας παρακαταθήκη για το μέλλον.
Αθήνα, Πρωτοχρονιά 2016
