Οικολογικές Δακοπαγίδες[1]
(για την προστασία των ελαιοδένδρων)
Γράφει ο εκπαιδευτικός Γιώργος Μάνος
Α. Υλικά
- πλαστικά μπουκάλια νερού ενός λίτρου
- κολλητική ταινία περιτυλίγματος πλάτους 4 cm, κατά προτίμηση κίτρινου χρώματος
- νερό
- λίπασμα θειϊκής αμμωνίας (ένα σακί 40 kgr στην Αγροτική Ένωση στοιχίζει περίπου 15 €)
- ένα χωνί με στόμιο ίσο με το καπάκι του μπουκαλιού
- μια μπετόβεργα ψιλή
- καμινέτο με γκαζάκι
- πολύ λεπτό και μαλακό σύρμα
Β. Εκτέλεση
1. Παίρνουμε τα πλαστικά μπουκάλια και στο μέσον τους τυλίγουμε την κολλητική ταινία. Προτιμούμε κίτρινου χρώματος, γιατί προσελκύει τα έντομα. Αν είμαστε αλλεργικοί, προστατεύουμε τα χέρια μας με γάντια.
2. Στη συνέχεια ζεσταίνουμε στο καμινέτο την μπετόβεργα κι ανοίγουμε τέσσερις τρύπες σε κάθε μπουκάλι πάνω στην κολλητική ταινία, δεξιά, αριστερά, μπρος, πίσω.
3. Βάζουμε το χωνί στο στόμιο του μπουκαλιού και το γεμίζουμε με νερό έως την αρχή της κολλητικής ταινίας. Μετά, με το χωνί, ρίχνουμε μέσα στο μπουκάλι τρεις κοφτές κουταλιές της σούπας θειϊκή αμμωνία και κλείνουμε το μπουκάλι με το καπάκι του.
4. Δένουμε το λαιμό του μπουκαλιού με λεπτό σύρμα και κρεμάμε τις δακοπαγίδες στα ελαιόδεντρα, ένα πάρα ένα όταν τα δέντρα είναι φυτεμένα κοντά ή σε κάθε δέντρο, αν η μεταξύ τους απόσταση είναι πάνω από επτά μέτρα ή αν βρίσκονται στα σύνορα με γειτονικά κτήματα.
***
Ευχαριστούμε το Γιώργο Μάνο για τις χρήσιμες και πολύ κατατοπιστικές οδηγίες του πώς να φτιάξουμε οικολογικές δακοπαγίδες και να προστατέψουμε τους ελαιώνες μας από το δάκο και άλλα βλαβερά έντομα, με δική μας φροντίδα στην αρχή του καλοκαιριού. Γιατί οι δακοκτονίες που γίνονται κάθε χρόνο από τοπικά συνεργεία ή αεροψεκασμούς δεν είναι πάντα αποτελεσματικές, ενώ δηλητηριάζουν το οικοσύστημα και υποβαθμίζουν την ποιότητα του ελαιολάδου.
Ο Γιώργος Μάνος είναι Διευθυντής Επαγγελματικού Λυκείου, σύζυγος της υπεύθυνης Κέντρου Συμβουλευτικής Προσανατολισμού (ΚΕΣΥΠ) Πατησίων Αναστασίας Κοτσιαφίτου - Μάνου. Καλλιεργούν οι ίδιοι τα ελαιοκτήματά τους στον Κάλαμο και στη Φθιώτιδα κι έχουν μεταδώσει την αξία της εργατικότητας στους γιους τους Γιάννη και Νίκο, φοιτητές Πανεπιστημίου και Πολυτεχνείου αντίστοιχα, που έχουν μάθει από τους γονείς τους όλες τις αγροτικές εργασίες.
[1] Οι πληροφορίες συλλέχθηκαν από τις συζητήσεις με
εκπαιδευτικούς διαφόρων ειδικοτήτων και η μέθοδος εφαρμόστηκε με επιτυχία στον
βιολογικό ελαιώνα μου στον Κάλαμο Αττικής. Στην ετοιμασία των δακοπαγίδων
συμμετείχαν όλα τα μέλη της οικογένειάς μου.
