Για να θυμόμαστε...
Ήταν σκολειό πολύβουο και τώρα βουβαμένο.
Στέκει ο γερο-δάσκαλος, στην πόρτα πικραμένος.
─ Δάσκαλε, πού ’ναι τα μικρά, πού ’ναι τα μαθητούδια;
─ Εμένα τα παιδάκια μου, βδομάδες επεινούσαν,
κι ο χάρος τα προσκάλεσε να πάν’ στ’ αρχοντικό του,
να τα φιλέψει μύγδαλα, να τα κεράσει μέλι.
Ανάθεμα τον πόλεμο, ανάθεμα την πείνα!
Και κείνους που τον θέλουνε τριπλά ανάθεμά τους!
(Δημοτικό της Κατοχής)
Πηγή: Αναγνωστικό για την Τρίτη τάξη, Πολιτικές και λογοτεχνικές εκδόσεις, Βουκουρέστι 1961, σελ. 40-41
Από τα αρχεία του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού
Αφιερωμένο
στα Ελληνόπουλα της Κατοχής
που πέθαναν από την πείνα,
με την ευχή όλα τα παιδιά να έχουν πάντα
Ψωμί και Ελευθερία, Ειρήνη και Δικαιοσύνη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου