Ας αγωνιστούμε για την ειρήνη…
ΜΑΡΙΑΣ Ν. ΣΑΧΑ-ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΤΑΡΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
«Είναι μεγάλο μυστικό τι είναι Θεός
και κόσμος. Κι ο άνθρωπος;…»
ΓΚΑΙΤΕ
Στου πολέμου το αμόνι πυρακτωθήκαν οι ψυχές!
«Διά πυρός και σιδήρου» στα μύχια των ψυχών
καίγονται του πολέμου φαντάσματα…
Σπιθιρίζοντας, σπίθες ολοπόρφυρες φωτοβολίζουν
στης πυράς την κάψα:
Δες! Τη μαύρη μάνα, μαύρη κουρούνα,
βήμα το βήμα, τις πέτρες κλωτσά, χαμοπετά…
Σκονόβολο η φωλιά! Εκείνο το πλεχτό, με των παιδιών τα κλαδιά.
Τους μαύρους καπνούς η φωτιά λαμπροφωτίζει
και η τρέλα μουρμουρίζει:
τα γηρατειά ελάβωσεν ο τρόμος στην καρδιά.
Χάθηκεν του δέντρου ο κορμός κι ο γιος, σαν πουλί ξενιτεμένο,
στρατευμένο στων πουλιών το σμήνος.
Οι κόρες, τα παιδιά, στην προσφυγιά…
Εχάθηκεν η βραδιά, της κουβέντας η γλύκα!
Δαρμένα, με πόνου νύχια, των μανάδων τα στήθια.
Το δάκρυ ζεστό, παγώνει στο γυάλινο της κούκλας μάτι.
Άκου! Των νηπίων τις κραυγές, πώς χλευάζουν οι σειρήνες!
Φωτιά η μαχαιριά του φίλου για τον φίλο. Άδικα χυμένο αίμα.
Του μίσους και του άδικου πατέρα, ω πόλεμε!
Της επαιτείας οι παλάμες «σπιθίζουν τρέμουλα»,
στου χιονιά το παγοκαίρι. Καμένα της αλήτισσας φτώχιας τα ράκη,
στα ματωμένα λασπόνερα. «Πανηγύρι θανάτου, ω πόλεμε»!
Στων παιδιών το αθώο χάδι, μέσα στης αντάρας τη φωτιά,
σαστισμένα σαλεύουν την ουρά τους τα σκυλιά!
Και στων πυραύλων τους καπνούς, των παιδιών τα βιβλία
την άγια γνώση καπνίζουν… «και σβήστηκεν η γραφή»…
Ιδού, ο των θαυμάτων θύτης: ο Άνθρωπος!
«Ο σώματι, πνεύματι και ψυχή», τώρα, νεκρός… Απάνθρωπος!
Μαρία Ν. Σαχά-Γιαννοπούλου*
__________
*Η Μαρία Ν. Σαχά-Γιαννοπούλου, με καταγωγή από τη Νάξο, είναι συνταξιούχος φιλόλογος, συγγραφέας και ζωγράφος. Ποιήματα, μελέτες και πίνακές της έχουμε φιλοξενήσει κατά καιρούς στον ιστότοπό μας. Την ευχαριστούμε που μας τιμά με τις πνευματικές της δημιουργίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου