Διαβάστε ένα απόσπασμα από το βιβλίο…
«Άμμος και Αφρός»
του Χαλίλ Γκιμπράν
Εφτά φορές περιφρόνησα την ψυχή μου:
Την πρώτη φορά όταν την είδα να δειλιάζει
μπροστά στη λαχτάρα της να φτάσει στα ύψη.
Τη δεύτερη φορά όταν την είδα να κουτσαίνει
μπροστά στους ανάπηρους.
Την τρίτη φορά όταν της δόθηκε να διαλέξει
ανάμεσα στο δύσκολο και στο εύκολο, κι εκείνη διάλεξε το εύκολο.
Την τέταρτη φορά όταν έκανε κάποιο κακό, και
παρηγορήθηκε με το ότι και οι άλλοι κάνουν κακό.
Την πέμπτη φορά όταν ανέχτηκε από αδυναμία,
και δικαιολόγησε την ανοχή της σαν δύναμη.
Την έκτη φορά όταν περιφρόνησε την ασχήμια
κάποιου προσώπου, και δεν ήξερε ότι αυτό
το πρόσωπο ήταν μια από τις δικές της μάσκες.
Και
την έβδομη φορά όταν τραγούδησε
τραγούδι επαίνου, και το θεώρησε αρετή.
(Kahlil Gibran «Sand and Foam», μτφ. Ευάγγ. Γραμμένος,
εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1991, σελ. 16-17)
