Ο οδικός άξονας Καλλονής - Σιγρίου
στην τελική ευθεία
06/12/2018
Ένας αγώνας για να είναι επιτυχής χρειάζεται να είναι συνεχής, συνεπής, πολυεπίπεδος, με πίστη στο στοχευόμενο.
Για τον πολύπαθο δρόμο μας, πρωτοξεκίνησα το 1996 απευθυνόμενος στο Νομάρχη Λέσβου Αλ. Μαθιέλλη. Έγραφα για τον καρόδρομο αυτό, «προσφορά» της οθωμανικής μεγαλοψυχίας: «Προσιδίαζε δε προς τα τότε μέσα μεταφοράς (κάρα, αραμπάδες, κ.ά.) αλλά και τους κανόνες της τεχνολογίας και τα μέσα της οδοποιίας της τότε εποχής». Έκλεινα, ζητώντας να δρομολογηθούν τα απαιτούμενα για αναβάθμισή του με τις προδιαγραφές της σύγχρονης οδοποιίας.
Ο σπόρος αυτός άνθισε, όταν το φθινόπωρο του 1999 ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης σε ομιλία του στην Καλλονή εξήγγειλε τη δημιουργία του οδικού άξονα Καλλονής - Σιγρίου, ως αυτοκινητοδρόμου συγχρόνων προδιαγραφών, ως επίσης και του Καλλονής - Πέτρας. Η δυσπραγία του πράγματος έτρωγε το χρόνο, χωρίς κανένα σημάδι να φαίνεται στον ορίζοντα ή όποιο τέτοιο ήταν αχνό και απροσδιόριστο. Ατυχώς όμως για μας, όταν το 2003 προσδιορίστηκε το τι «μέλλει γενέσθαι», αυτό ήταν ενάντιο προς τη δική μας θέληση, το λαϊκό αίσθημα και τα επί αιώνες ισχύοντα. Τούτο γιατί, όταν «βγήκε στον αέρα» η προκήρυξη των γι’ αυτόν μελετών, οριζόταν ως μελέτη η για τον «οδικό άξονα Καλλονής - Ερεσού - Σιγρίου». Δηλαδή τον νότιο κλάδο, αυτόν τον μέσω Μεσοτόπου. Τότε, για να διεκδικήσουμε τον βόρειο κλάδο, τον μέσω Σκαλοχωρίου, δημιούργησα την Επιτροπή Αγώνα από 15-20 προβεβλημένα μέλη της κοινωνίας κάθε χωριού μας, από τη Φίλια ως το Σίγρι.
Στην πρώτη επιστολή μας προς πρωθυπουργό, Κ. Σημίτη, που συνόδευε την επ’ αυτού διακήρυξή μας έγραφα: «…Η διακήρυξη της επιτροπής αυτή αποτελεί την έκφραση αγωνίας και φωνή επίκλησης για βοήθεια όλων των κατοίκων της περιοχής. Υπογράφεται δε από τα πλέον επιφανή και διακεκριμένα μέλη των αντιστοίχων τοπικών κοινωνιών, και συγκεκριμένα Προέδρους…». Χρειάστηκαν ατέλειωτα έγγραφα, παρεμβάσεις, διαμαρτυρίες κ.ά., για να λάβω από καθ’ ύλη υπηρεσία την απάντηση ότι θα εξαλειφθεί το «Ερεσός» από τον τίτλο, όταν θα γίνει η διακήρυξη κατασκευής του. Όντως, τελικά έτσι και έγινε.
Οι μελέτες, συμβατικά, θα έπρεπε να παραδοθούν Άνοιξη του 2005. Η δυστοκία ολοκλήρωσης αυτών οδηγούσε τα πράγματα σε πλήρες αδιέξοδο. Έτσι, το 2009 απηύθυνα δύο επιστολές στον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, όπου ανέπτυσσα τους σχετικούς προβληματισμούς μου, ως και για τη δυνατότητα .χρηματοδότησής του με 45.000.000 ευρώ, κ.ά.! Προς άρση του αδιεξόδου, κατέληγα στην πρόταση: «Τέλος, μετά το θολό τοπίο που περιγράφεται με τις πέντε ανωτέρω αναφερόμενες αξονικές διαπιστώσεις και προκειμένου να δώσω διέξοδο στο διαφαινόμενο αδιέξοδο, κάνω την πρόταση το έργο στο σύνολό του να χρηματοδοτηθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ απευθείας και να εκτελεστεί υπό την επίβλεψή του». Στην πράξη τελικά έτσι και έγινε.
Σε απάντηση, λαβαίνουμε έγγραφο απ’ το καθ’ ύλη Υπουργείο, όπου προέκυπτε ότι για το έργο μάς δίνονταν είκοσι μόνο εκατομμύρια ευρώ. Τούτο το θεωρήσαμε εμπαιγμό, όταν γνωρίζαμε ότι, για να κατασκευαστεί, απαιτούνταν υπερδιπλάσια ποσά. Έτσι, το καλοκαίρι του 2009 πραγματοποιούμε την πρώτη πανολομέλεια της επιτροπής στο Σκαλοχώρι. Το ίδιο έγινε και το 2010, αφού κατά το διαρρεύσαν 12μηνο ουδεμία εξέλιξη είχε σχετικώς υπάρξει. Εκδόθηκαν ψηφίσματα που προωθήσαμε στους τότε πρωθυπουργούς. Στο ψήφισμα της δεύτερης πανολομέλειας, μεταξύ των δέκα θέσεων ήταν και η «…Πεποίθηση όλων μας είναι ότι, αν το έργο αυτό δεν λάβει σάρκα και οστά στην παρούσα περίοδο και συγκυρία, μετά τη λήξη των κονδυλίων του ΕΣΠΑ (2007-2013), θα χαθεί για πάντα η δυνατότητα να αποκτήσει ο τόπος μας έναν οδικό άξονα συγχρόνων προδιαγραφών και θα εξακολουθήσουμε να χρησιμοποιούμε τον ίδιο δρόμο που ως καρόδρομο του 19ου αιώνα μας κατέλειπε η Οθωμανική Αυτοκρατορία…».
Το 2011, επιτέλους, είχαμε τη χαρά να δούμε την ένταξη του έργου μας στο ΕΣΠΑ 2006-2013 με προϋπολογισμό 45,50 εκατομμύρια. Το 2013, έπεσε «η πρώτη κασμαδιά» και ξεκίνησε το έργο από κοινοπραξία τριών εργολάβων, που προέκυψαν από τον απαιτούμενο δημόσιο διαγωνισμό. Το έργο όμως το υλοποιούσε μόνο η μία εκ των τριών, η εταιρεία «Τοξότης ΑΕ». Και, ατυχώς, φθάνουμε στο τραγικό σημείο το Δεκέμβριο του 2014 να απενταχθή τούτο από το ΕΣΠΑ. Ευτυχώς όμως που απαλλοτριώσεις είχαν γίνει σε μεγάλο ποσοστό (ολοκληρώθηκαν το Γενάρη 2018) και ακόμη έχει πραγματοποιηθεί έργο της τάξεως του 15%. Αυτά έκαναν να ενταχθεί στο νέο ΕΣΠΑ 2014-2020. Τέλη του 2017 δόθηκε και συμπληρωματική πίστωση 12 εκατομμυρίων.
Έτσι, ενώ αναμέναμε να επαναρχίσουν οι εργασίες, αυτό το οποίο υπήρξε τροχοπέδη ήταν η σοβούσα από καιρό οικονομική κατάσταση του «Τοξότη». Την αδυναμία αυτή ευτυχώς κάλυψε η αξιόπιστη μεγάλη εργολαβική εταιρεία «Άκτωρ ΑΕ» που τον αντικατέστησε. Διάφορα ενδοεταιρικά προβλήματα, σε συνδυασμό με θέματα γραφειοκρατίας ως προς την ανάληψη του έργου από την «Άκτωρ» με νέο κοινοπρακτικό σχήμα, ήταν η αιτία να χαθούν τόσοι μήνες.
Μας χαροποίησε ασφαλώς η προ δεκαημέρου πληροφόρηση από τον αρμόδιο Διευθυντή του Υπουργείου κ. Αναγνώπουλο, ο οποίος, σε τηλεφωνική επικοινωνία μας, μάς είπε πως η διαδικασία της ανάληψης του έργου από το νέο κοινοπρακτικό σχήμα ολοκληρώθηκε και ότι η έναρξη των εργασιών είναι επιλογή των νέων εργολάβων.
Τώρα πια είμαι πεπεισμένος ότι το έργο μας θα ολοκληρωθεί εντός του χρονοδιαγράμματος του νέου ΕΣΠΑ και ότι θα εκπληρώσω το τάμα μου να περπατήσω τα 46.664 μέτρα του.
Τάκης Χ. Ιορδάνης
Πηγή:
Το παραπάνω κείμενο μας απέστειλε ο ίδιος ο συντάκτης του, καθώς και άλλα παλαιότερα για το ίδιο θέμα. Είναι δημοσιευμένο στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» της Μυτιλήνης στις 6/12/2018, στη στήλη «Απόψεις»: https://www.emprosnet.gr/apopseis/o-kallonis-sigriou-stin-teliki-eftheia?fbclid=IwAR1NIH_R2QwdiSBblVRLOciwl89gRe_QpBDR77gLH5mLZxpIuSTBTLUAE1M.
Μακάρι να ολοκληρωθεί σύντομα το έργο…
