ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΩΣΗ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΕΝΟΣ ΛΕΣΒΙΟΥ ΠΟΙΗΤΗ  

Στρατή Καρίνου

ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Θἄρθης στον κόσμο φορτωμένος αγάπη και ελευθερία.

Θα τρέξουν ξοπίσω Σου μυριάδες λαών. Θα ακούσουν τα ακριβά Σου λόγια, θα φωνάξουν το «Ωσαννά» και απ’ τους ίδιους θα ακούσεις και το «Σταύρωσον».

Θα επιβληθείς με θαύμα στη συνείδηση των περισσότερων, θα περιφέρεις την καλωσύνη και την αγαθότητά Σου και θα γυρίσεις στη Θεία καταγωγή Σου. Και αν προς στιγμήν λάβεις την ανθρώπινη υπόσταση, θα είναι και αυτό θείο παράδειγμά Σου, για να μας πείσεις ότι «όπου υπάρχουν τάφοι, υπάρχουν και αναστάσεις».

Θα καταλάβεις ότι ο αδικημένος είναι πιο συμπαθής. Θα διαλέξεις έναν προδότη, που θα τον κάμεις μαθητή Σου και θα του αναθέσεις σιωπηρά να προετοιμάσει την προδοσία του.

Κι αργότερα θα φύγεις. Μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ θα σε περιμένει. Μια παράλυτη παιδούλα, μέσα σε τόσες άλλες, θα σε λαχταρά. Ένας λαός, για να τον χορτάσεις με λίγα ψάρια, θα σε καρτερεί. Κι ακόμα, σαβανωμένοι νεκροί, τυφλοί, παράλυτοι θἄρθουν να σ’ ανταμώσουν.

Τα αγαθά που έφερες για τους ανθρώπους δεν τα μοίρασαν εξίσου. Οι πιο δυνατοί πήρανε πιο πολλή ελευθερία και αγάπη. Κι οι πιο αδύνατοι, τα απομεινάρια.

Από αιώνες έχουμε φυλάξει στην καρδιά μας τόση πίστη, που δεν τη χωρά η τόσο μικρή και σύντομη ζωή μας.

Ό,τι κι αν πούμε για Σένα, βάζουμε κι αποσιωπητικά…

Μας συνθλίβει η ανωτερότητά Σου. Σηκωνόμαστε στις μύτες των ποδιών μας για να δούμε. Θα αργήσουν οι άνθρωποι να θαυμάζονται αμοιβαία. Με μια μόνο «σταύρωση» δεν πείθονται. Θέλουν, τουλάχιστον, να «σταυρώνεται» ο ένας από τους δυο τους.

Αυτό κάνουμε. Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή που περνά, είναι ένα «τσιγγάνικο χοντροκομμένο καρφί» στις παλάμες μας.

(Κώστα Γ. Μίσσιου «Ανθολόγιο Λεσβίων Ποιητών», τόμος 10ος, Μυτιλήνη 1998, σελ. 169)