ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΑΚΗΣ ~ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΛΣΑ

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης

Α Ι Ο Λ Ι Α Σ   Λ Ο Γ Ο Σ 

Αντιδημοκρατικός ο τρόπος εκλογής της εκάστοτε διοίκησης της ΟΛΣΑ

 

Τάκης Ιορδάνης|10|07|2018

 

Στην περίοδο της μεταπολίτευσης η αναγκαιότητα δημιουργίας Ομοσπονδίας είχε καταστεί συνείδηση και στόχευση πολλών Λεσβίων της Αττικής. Η πρώτη σχετική απόπειρα έγινε το 1974 - 1975, πρωταγωνιστούντος του Ταξιάρχου (;) Τσουπή. Ακολούθησε η δεύτερη προσπάθεια το 1978, με πρωτοβουλία του προέδρου των Ερεσίων, αξέχαστου φίλου Σταύρου Γαληνού. Σ’ αυτή συμμετείχαμε οι τότε Πρόεδροι των Πλωμαριτών, Αντισσαίων, Πολιχνιατών, Μανταμαδιωτών και τέλος φθάσαμε τους οκτώ. Στη συνέχεια, προσήλθαν ακόμη εκπρόσωποι «Λεσβιακών Συλλόγων Σπουδαστών». Αναλυτική περιγραφή της προσπάθειας γίνεται στο βιβλίο «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΑΤΟΡΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ» του συγχωρεμένου Σταύρου Γαληνού.

 

Τελικά δεν ευοδώθηκε η προσπάθειά μας, αφού διαπιστώσαμε ότι οι «νεοπροσελθόντες» είχαν σκολιές σκέψεις. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Σταύρος, «Τούτοι όμως οι νεοπροσελθόντες έδειξαν αμέσως τις προθέσεις τους να καταλάβουν την Ομοσπονδία». Προσθέτει δε αλλού: «Την Ομοσπονδία τη θέλουμε για το καλό του Νησιού μας και όχι για τα καπρίτσια ενός κόμματος. Την Ομοσπονδία τη θέλουμε αχρωμάτιστη». Δηλ. μεθόδευαν τη δημιουργία Ομοσπονδίας ανταποκρινόμενης στις επιθυμίες πολιτικού κόμματος.

 

Οι συμμετέχοντες πρόεδροι των συλλόγων Ερεσού, Αντίσσης, Πλωμαρίου, Πολιχνίτου, Γέρας και Καλλονής, αντιληφθέντες τούτο, αποχωρήσαμε από τη διαδικασία. Έτσι αποφύγαμε να δημιουργήσουμε Ομοσπονδία, ικανοποιούσα «τα καπρίτσια κόμματος».

 

Ότι δεν έγινε το 1978, έγινε τελικά μετά δέκα χρόνια, διά σχεδιασθέντος καταστατικού προσιδιάζοντος στα σχετικώς σκοπούμενα. Συγκεκριμένα, η Διοίκηση της ΟΛΣΑ να εκλέγεται δι’ αντιπροσώπων. Τούτο έχει ως συνέπεια το κόμμα να είναι επικυρίαρχο στο σώμα των αντιπροσώπων, με ποσοστά 70%, 60%. Ποτέ μικρότερα του 50%. Η διά αντιπροσώπων εκλογή της διοίκησης, «σημαδεμένης τράπουλας» διαδικασία, καταφέρνει πάντα ο Πρόεδρος της ΟΛΣΑ ή είναι μέλος ή της εγκρίσεως του κόμματος. Κοντολογίς η διοίκησή της είναι στα χέρια ή ελέγχεται πλήρως από το κόμμα. Είναι το κόμμα, που παλαιόθεν επιδιώκει αυτοσκοπικά να ελέγχει φορείς, ακόμη και σε εθνικοτοπικό επίπεδο, όπως η Ομοσπονδία μας, κρατώντας εμμέσως τη σφραγίδα τους. Μετά πείρα λειτουργίας της ΟΛΣΑ 30 χρόνων κατά τα προαναφερθέντα, εύλογα γεννάται το ερώτημα: «Πώς γίνεται στο νησί μας, στο σύνολο του Λεσβιακού λαού τα ποσοστά του κόμματος να είναι γύρω στο 15% και στην ΟΛΣΑ (γνήσιο υποσύνολό του) στους αντιπροσώπους της, να είναι σ’ επίπεδο απόλυτης πλειοψηφίας;». Τούτο και μόνο δείχνει τη στρεβλότητα του πράγματος, απότοκο αποκλειστικά του στρεβλού καταστατικού της.

 

Η βασική αρχή της δημοκρατίας, αυτή της αμέσου και καθολικής ψηφοφορίας που εξασφαλίζει την άδολη, ανεπιτήδευτη, απροσχημάτιστη και γνήσια δημοκρατική εκλογή της διοίκησης ενός φορέα, δεν ακολουθείται στην ΟΛΣΑ. Αντ’ αυτής, η ακολουθούμενη επιφέρει πάντα «παραμορφωτικού φακού» αποτελέσματα, ως αυτά που βιώνουμε από της συστάσεώς της.

 

Η δι’ αντιπροσώπων εκλογή της διοίκησης δίνει τη δυνατότητα, εκλέγοντας στους πρωτοβάθμιους συλλόγους τους αντιπροσώπους που θέλεις (διαδικασία «χύδην»), να καταφέρνεις να έχεις στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας τους εκ των προτέρων προκρινόμενους. Με αυτήν ακριβώς τη μεθόδευση, γνωστή στα συνδικαλιστικά αλλά και κομματικά πράγματα, το κόμμα στην περίπτωσή μας τα καταφέρνει διάνα. Τούτο επιβεβαιώθηκε ακόμη και από Πρόεδρό της, τον προ εξαμήνου παραιτηθέντα, που σε μια αποστροφή της παραίτησής του λέει: «…Τελειώνοντας, πέρα από προσωπικές, κομματικές σκοπιμότητες και άλλες…».

 

Για τριάντα χρόνια λειτούργησε όπως λειτούργησε και φθάσαμε στα σημερινά ατυχή γεγονότα, με πλέον πρόσφατο την «εν κλειστώ οικογενειακώ κύκλω» ~25 αντιπροσώπων γενική συνέλευση, προ εβδομάδων!!! Τούτο ήταν φυσική απόρροια, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι: άλλαξε τέσσερις Προέδρους στα δυόμισι τελευταία χρόνια, έχει χρέη εξαιτίας (;) του κτιρίου «Μίλτη Παρασκευαΐδη», είναι άστεγη χωρίς γραφεία, δεν έχει τηλέφωνο και fax, κατάργησε το περιοδικό της («η Λέσβος μας»), δεν έχει μέλη, και οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοι που τη στηρίζουν στην πράξη σήμερα έχουν φυλλορροήσει.

 

Αυτών λεχθέντων, προκύπτει ότι είμαστε σε αδιέξοδο. Τελικά, ή εκδημοκρατικοποιούμε την Ομοσπονδία μας ή την αφήνουμε να βουλιάζει. Εν τέλει, σε κάθε ορθολογικά σκεπτόμενο Λέσβιο της Αττικής θέτω προς προβληματισμό, το ερώτημα: «Έχουμε ανάγκη μιας Ομοσπονδίας - "παράρτημα" κόμματος;». Αν όχι, ας βρούμε τον τρόπο να την κάνουμε να δομείται επί των άδολων δημοκρατικών αρχών. Άλλως…

 

Σημειώσεις: 

*Εστάλη στις 14/07/2018 από τον ίδιο τον συντάκτη Τάκη Ιορδάνη | face book.com/takis.iordanis. Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» Μυτιλήνης | Απόψεις | 10-07-2018 | https://www.emprosnet.gr/apopseis/antidimokratikos-o-tropos-eklogis-tis-ekastote-dioikisis-tis-olsa. 

**Ο Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Προβληματισμού και Παρέμβασης για την Ανάπτυξη της Λέσβου «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ», τ. Διευθύνων Σύμβουλος Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων και τ. Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Μεταλλειολόγων Μηχανικών.