ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ “ΚΟΛΠΟΣ ΚΑΛΛΟΝΗΣ ΛΕΣΒΟΥ” ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΚΥΡΙΑΖΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΧΝΙΤΟ

Από την παρουσίαση του βιβλίου "Κόλπος Καλλονής Λέσβου"

στον Πολιχνίτο

     Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 26-7-2019 στο κατάμεστο Πολύκεντρο Πολιχνίτου η παρουσίαση του βιβλίου του Αριστείδη Κυριαζή: "Κόλπος Καλλονής Λέσβου-Ιστορική Περιήγηση" (Εκδόσεις "Μύθος"), από τον πρώην γραμματέα και αντιδήμαρχο Πολιχνίτου Στρατή Πάντα, τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό Τάσο Μακρή και τον πρώην πρόεδρο του Συλλόγου "Ο Πολιχνίτος Λέσβου" Κυριάκο Κουκούλα.

     Στο βιβλίο επιχειρείται ένα ταξίδι από το απώτατο μυθολογικό παρελθόν μέχρι και την απελευθέρωση της Λέσβου το 1912, με εικοσιμία περιηγήσεις γύρω από τον Κόλπο Καλλονής, από τις οποίες οι εξής εννέα ανήκαν στην επικράτεια της Πύρρας: Άκρα Βρίσα, Βραχονησίδα Καλλονή, Νυφίδα, Ροδαφνίδια, Πολιχνίτος, Χαλακιές, Βασιλικά χωριά, Πύρρα και Ιερό του Μέσσου.

Από αριστερά: Κυριάκος Κουκούλας, Τάσος Μακρής, Αριστείδης Κυριαζής, Άγγελος Μουζάλας και Στρατής Πάντας.

     Ο Αριστείδης Κυριαζής, κλείνοντας την εκδήλωση, σημείωσε ότι για την Άκρα Βρίσα ο κορυφαίος Γερμανός κλασικός φιλόλογος Ulrich Wilamowitz υποστήριξε ότι ο Βρισεύς, κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, ήταν ιερέας του Διόνυσου στη Λυρνησσό της Μικράς Ασίας και η κόρη του Βρισηίς, η πανέμορφη αιχμάλωτη του Αχιλλέα, καταγόταν από την Άκρα Βρίσα των Βατερών.

     Ο Όμηρος αρχίζει την Ιλιάδα περιγράφοντας τη φιλονικία του Αγαμέμνονα με τον Αχιλλέα για την όμορφη Βρισηΐδα, που αιχμαλώτισε ο Αχιλλέας μαζί με άλλες επτά Λεσβίδες καλλονές, όταν κατέκτησε τη Λέσβο τον πρώτο χρόνο του Τρωικού πολέμου και την είχε κρατήσει ως λάφυρο πολέμου. Ο Αγαμέμνων είχε επιλέξει ως λάφυρο την πρώτη εξαδέλφη της Βρισηΐδας, τη Χρυσηΐδα, κόρη του Χρύση, ιερέα του Απόλλωνα στην πόλη Χρύση, και, όταν αναγκάστηκε από τον Απόλλωνα να την επιστρέψει στον πατέρα της, πήρε από τον Αχιλλέα τη Βρισηΐδα, με αποτέλεσμα ο Αχιλλέας να σταματήσει τις πολεμικές επιχειρήσεις του για εννέα χρόνια.

     Η Βρισηίς ήταν το μήλο της έριδος Αχιλλέα και Αγαμέμνονα λόγω του κάλλους της. Ο Όμηρος υμνεί την Βρισηίδα, ονομάζοντάς την στις πέντε από τις δέκα καταγραφές του ως "Βρισηίδα καλλιπάρηον" (με ωραίες παρειές), σε τέσσερις ως "Βρισηίδα κούρη" (κόρη) και σε μία ως "ικέλη χρυσέη Αφροδίτη" (όμοια της χρυσής Αφροδίτης), στην οποία παραπέμπει ο ναός της Χρυσής Αφροδίτης στην Πύρρα.

Σ Υ Γ Χ Α Ρ Η Τ Η Ρ Ι Α