25η ΜΑΡΤΙΟΥ-ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ 
25ης ΜΑΡΤΙΟΥ

 1821-1821-1821-1821-1821-1821-1821-1821-1821-1821-1821-1821-1821-1821

                             

ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ  ΥΜΝΟΣ

                                     

Τῇ Ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε. Ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοι^. «Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε».                                                                                                      

                                            

ΞΥΠΝΑ, ΡΑΓΙΑ

Ραγιά, καημένε μου ραγιά,

για σήκω το κεφάλι,

τη δόξα που 'χες μια φορά

απόκτησέ την πάλι.  

Τη δόξα που ’χες μια φορά

απόκτησέ την πάλι.

 

Ξύπνα, καημένε μου ραγιά,

ξύπνα, να δεις τη Λευτεριά.     (2)

Διψούν οι κάμποι για νερό

και τα βουνά για χιόνια,

διψούνε και για Λευτεριά

οι σκλάβοι τόσα χρόνια.           

Διψούνε και για Λευτεριά

οι σκλάβοι τόσα χρόνια.

    

Ξύπνα, καημένε μου ραγιά,

ξύπνα, να δεις τη Λευτεριά.     (2)

Κοιμούμαι μ’ ένα όνειρο,

ξυπνώ με μιαν ελπίδα,

να δω κι εγώ μια μέρα φως,

ελεύθερη Πατρίδα.                  

Να δω κι εγώ μια μέρα φως,

ελεύθερη Πατρίδα.

         

Ξύπνα, καημένε μου ραγιά,

ξύπνα, να δεις τη Λευτεριά.     (2)

https://www.youtube.com/watch?v=jybrtmzFIcc

                                                                                            

ΚΛΕΦΤΙΚΗ ΖΩΗ

Μαύρη, μωρέ, πικρή είν' η ζωή που κάνουμε

εμείς οι μαύροι κλέφτες, εμείς οι μαύροι κλέφτες.  (2)

Με φόβο, μωρέ, με φόβο τρώμε το ψωμί,

με φόβο τρώμε το ψωμί, με φόβο περπατάμε.          (2)

Ποτέ, μωρέ, ποτέ μας δεν αλλάζουμε,

ποτέ μας δεν αλλάζουμε και δεν ασπροφορούμε.     (2)

Όλη, μωρέ, όλη τη μέρα πόλεμο,

όλη τη μέρα πόλεμο, το βράδυ καραούλι.                (2)

ΓΙΑ ΜΑΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ     

                                                                     

Για μας παιχνίδι ο πόλεμος και το ντουφέκι γλέντι,  (2) 

τα βόλια που σφυρίζουνε δε σκιάζουν το λεβέντη.     (2)

    
Κι έχω τιμή, Πατρίδα μου, για σε να πολεμήσω 

και τη ζωή που μου 'δωσες να σου τη δώσω πίσω.     (2)

Τράλαλά λαλά λαλά λαλά λαλά λαλά λαλά               (2)

Και στις ψηλές βουνοκορφές τη μέρα κατοικούμε     (2)

και σαν αγρίμια του βουνού με θάρρος πολεμούμε.  (2)

Για να σε δούμε ελεύθερη, Πατρίδα αγαπημένη,

και τη ζωή μας δίνουμε, Ελλάδα δοξασμένη.
                                                               

Τράλαλά λαλά λαλά λαλά λαλά λαλά λαλά               (2)

https://www.youtube.com/watch?v=bgeiMKLfW7c

ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ «ΘΟΥΡΙΟΣ» 
                                                                 

Χορωδία α΄: Ως πότε, παληκάρια, θα ζούμε στα στενά
                 μονάχοι σαν λιοντάρια, στις ράχες, στα βουνά;

Χορωδία β΄: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,

                 παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.

      

Χορωδία α΄: Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,

                 να φεύγουμε απ’ τον κόσμο για την πικρή σκλαβιά.

                 Να χάνουμε αδέλφια, πατρίδα και γονείς

                 τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς.

                                                         

Χορωδία β΄: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,

                 παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!

                                                                  

Μαθητής 1: Ελάτε μ’ έναν ζήλον εις τούτον τον καιρόν,

                 να κάμωμεν τον όρκον επάνω στον Σταυρόν.

                 Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν,

                 να βάλωμεν, εις όλα να δίδουν ορισμόν.

                                                                 

Μαθητής 2: Ο Νόμος να  ’ναι ο πρώτος και μόνος οδηγός,

                 και της Πατρίδος ένας να γένει αρχηγός.

                 ότι κι η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά,

                 να τρώγ’ ένας τον άλλον, σαν τ’ άγρια θηριά.

                          

Μαθητής 3: Σηκώσατε τα χέρια ψηλά στον ουρανόν,

                 να πούμ’ από καρδίας τούτο προς τον Θεόν.
                 «Ω Βασιλεύ του Κόσμου, ορκίζομαι εις Σε,

                  στη γνώμη των Τυράννων να μην ελθώ ποτέ!

                  Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,

                  εις τα ταξίματά τους, να μην παραδοθώ.» 

                                                    

Χορωδία α-β: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,

                 παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.

                                                             

Μαθητής 4: Σ’ Ανατολή και Δύσιν και Νότον και Βοριά

                 για την Πατρίδα όλοι να  ’χωμεν μια καρδιά.

                 Βούλγαροι κι Αρβανίται και Σέρβοι και Ρωμιοί,         

                 νησιώται κι ηπειρώται, με μιαν κοινήν ορμή, 

                 για την Ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί,
                 πως είμεθα ανδρείοι, παντού να ξακουσθεί.

                                                  

Μαθητής 5: Κάλλιο για την Πατρίδα κανένας να χαθεί,

                 ή να κρεμάσει φούνταν για ξένον στο σπαθί.

Μαθητής 6: Με μια καρδίαν όλοι, μια γνώμη, μια ψυχή,              

                 κτυπάτε του Τυράννου τη ρίζα, να χαθεί!

                                                     

Μαθητής 7: Ως οι προπάτορές μας ορμούσαν σαν θεριά,  

                 για την Ελευθερία πηδούσαν στη φωτιά,

                 έτσι κι εμείς, αδέρφια, ν’ αρπάξωμε με μια

                 τ’ άρματα, και να βγούμε απ’ την  πικρή σκλαβιά!

                     

Χορωδία α-β: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,

                  παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή.

https://www.youtube.com/watch?v=6kgKkEcHeZo

ΤΣΑΜΙΚΟΣ

            

Στα κακοτράχαλα τα βουνά

με το σουραύλι και το ζουρνά

πάνω στην πέτρα την αγιασμένη

χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι,

ο Νικηφόρος κι ο Διγενής

κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης,

μα εσύ, Χριστέ μου, τους ευλογείς,

για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα

απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.

Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς

κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο στο Μωριά

κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά

το πανηγύρι κρατάει χρόνια

στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.

Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός

και δραγουμάνος ο Λαός.

ΔΕΚΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ

          

Δέκα παληκάρια στήσανε χορό

στου Καραϊσκάκη το κονάκι

παίζαν τα ντουβάρια από το χορό

κι από τις πενιές του Μιχαλάκη.

Κι όλη νύχτα λέγαμε

τραγούδια για τη λευτεριά

κι όλη νύχτα κλαίγαμε,

γοργόνα Παναγιά. 

Και το βράδυ - βράδυ ήρθαν με τα μας

Μάρκος Βαμβακάρης με Τσιτσάνη.

Μπλέξαν τα μπουζούκια και ο μπαγλαμάς

με τον ταμπουρά του Μακρυγιάννη.

Κι όλη νύχτα λέγαμε

τραγούδια για τη λευτεριά

κι όλη νύχτα κλαίγαμε,

γοργόνα Παναγιά.

ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ

                                    

Σαράντα παλικάρια από τη Λειβαδιά

πάνε για να πατήσουνε την Τριπολιτσά.

Στο δρόμο που πηγαίνανε γέροντα απαντούν.

   – Ώρα καλή σου, γέρο. – Καλώς τα τα παιδιά.

      Πού πάτε, παλικάρια, πού πάτε, βρε παιδιά;

   – Πάμε για να πατήσουμε την Τριπολιτσά.

      Έλα μαζί μας, γέρο, σε θέλουμε συντροφιά.

   

   – Δεν μπορώ, παιδιά μου, γιατί γέρασα,

μόνο πάρτε το γιο μου το πιο μικρό απ’ τ’ άλλα

που ’χει αετού μάτια και άλογου ποδάρια.

ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ

                    

Έχε γεια, καημένε κόσμε,

έχε γεια, γλυκιά ζωή,

και συ δύστυχη πατρίδα,

έχε γεια παντοτινή.

Έχετε γεια, βρυσούλες,

λόγγοι, βουνά, ραχούλες. 

Έχετε γεια, βρυσούλες  

και σεις Σουλιωτοπούλες.

Οι Σουλιώτισσες δεν μάθαν

για να ζούνε μοναχά

ξέρουνε για να πεθαίνουν

να μη στέργουν στη σκλαβιά.

Έχετε γεια, βρυσούλες,

λόγγοι, βουνά, ραχούλες. 

Έχετε γεια, βρυσούλες  

και σεις Σουλιωτοπούλες.

Σαν να παν σε πανηγύρι

σ' ανθισμένη πασχαλιά

μες τον Άδη κατεβαίνουν

με τραγούδια, με χαρά.

Έχετε γεια, βρυσούλες,

λόγγοι, βουνά, ραχούλες. 

Έχετε γεια, βρυσούλες  

και σεις Σουλιωτοπούλες.

Στη στεριά δεν ζει το ψάρι

ούτ' ανθός στην αμμουδιά, 

κι οι Σουλιώτισσες δεν ζούνε

δίχως την ελευθεριά.

Έχετε γεια, βρυσούλες,

λόγγοι, βουνά, ραχούλες. 

Έχετε γεια, βρυσούλες  

και σεις Σουλιωτοπούλες.

https://www.youtube.com/watch?v=Q5CF6NVMOmI

https://www.youtube.com/watch?v=BsDrbk8f_FU

                                         

ΣΤΑ ΤΡΙΚΟΡΦΑ

Στα Τρίκορφα, μες στην κορφή,

Κολοκοτρώνης πολεμεί.

Μέσ’ στα Τρίκορφα, στη ράχη,

πάει το αίμα σαν αυλάκι.

Κολοκοτρώνης φώναξε,

κι όλος ο κόσμος τρόμαξε.

Του Νικηταρά φωνάζει,

τους εχθρούς μας όλους σκιάζει.

«Πού ’σαι, μωρέ Νικηταρά,

που ’χουν τα πόδια σου φτερά;

Μες στους κάμπους πώς κοιμάσαι

και τ’ αγρίμια δε φοβάσαι;»  

                    

Στα Τρίκορφα, μες στην κορφή,

Κολοκοτρώνης πολεμεί…

Δ. ΣΟΛΩΜΟΥ «ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ»

                           ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Β΄.

                                     Ι.

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.

λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.

Τα μάτια η πείνα εμαύρισε. στα μάτια η μάνα μνέει.   

στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα, και κλαίει:

«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω  ’γω στο χέρι;  

οπού συ μου  ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει.»

                                   ΙΙ.

   

Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε,

κι όσ' άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ' άρματα σε κλειούνε.

Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει, 

και μες στη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι,

κι ολόλευκο εσύσμιξε με τ’ ουρανού τα κάλλη.  

Και μες στης λίμνης τα νερά, οπ’ έφθασε μ’ ασπούδα, 

έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα,

που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο.

το σκουληκάκι βρίσκεται σ’ ώρα γλυκιά κι εκείνο.

Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,  

η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι.

Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει

όποιος πεθάνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει.

ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ

Είσαι το φλάμπουρο που ’χει μεράκι του

την έννοια της Ελευθεριάς.

Σ’ έχει ο Κολοκοτρώνης μπαϊράκι του

κι ο καπετάνιος Ζαχαριάς.

                     

Άσπρη - γαλάζια, σωστή ζωγραφιά,

σαν τ’ ουρανού το χρώμα,

ξέρεις αλήθεια να κάνεις θεριά

και τους δειλούς ακόμα.  (2)

                    

Τι πατριώτες και τι πατριώτισσες

θύματα πέσανε σωρό,

για μια σημαία σέρναν οι Σουλιώτισσες

τον τελευταίο τους χορό.

Άσπρη - γαλάζια, σωστή ζωγραφιά,

σαν τ’ ουρανού το χρώμα,

ξέρεις αλήθεια να κάνεις θεριά

και τους δειλούς ακόμα.  (2)

Δέσπω Σουλιώτισσα, που αντιστάθηκες

στις μαύρες σκέψεις του Αλή,

για μια σημαία τότ’ ανατινάχτηκες

κι ούτε το σκέφτηκες πολύ.

Άσπρη - γαλάζια, σωστή ζωγραφιά,

σαν τ’ ουρανού το χρώμα,

ξέρεις αλήθεια να κάνεις θεριά

και τους δειλούς ακόμα.  (2)

https://www.youtube.com/watch?v=cb2c82J-96I

ΕΘΝΙΚΟΣ  ΥΜΝΟΣ

                                 

Σε γνωρίζω από την κόψη

του σπαθιού την τρομερή, 

σε γνωρίζω από την όψη

που με βία μετρά τη γη. 

Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη

των Ελλήνων τα ιερά

και σαν πρώτ’ ανδρειωμένη

χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά.

(Διονυσίου Σολωμού «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», στροφές 1-2)

ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ

ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ