Από το βιβλίο του Κέντρου
Ερεύνης Μελέτης Ελληνισμού
«Ο ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ»
Πρόλογος – Μετάφραση – Σχόλια Γιάννη
Μαγκριώτη – Εκδόσεις «ΡΗΣΟΣ» – Αθήνα 1991 – σελ. 59-63
Περίμενέ με
Στο νησί καρσί, επάνω στο βουνό
φως παράξενο ανάβει, κι είν’ χρυσό!!
Καθισμένη, είν’ στη μέση μια κοπελιά
που τα μάτια έχει απ’ τα δάκρυα υγρά.
Κοπελιά, κι εγώ πονώ με σε πολύ
φθάνω σαν θα κάνω μια απλωτή
κι είμαι Λέσβο από το Αϊβαλί
μέσ’ στο πράσινο και όμορφο νησί.
Μυτιλήνη, τέλειωσ’ έφθασ’ η στερνή
ώρα σου και είναι παρά πέντε
σε γνωρίζ’ ακόμα απ’ τα χίλια
τετρακόσια πενήντα πέντε.
10.8.1975
1. Ποίημα
του καθηγητή S. Elḉin, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Türk Kültürü, τεύχος 167/1976.
2. Ο ποιητής
αναφέρεται προφανώς στην τουρκική κατάκτηση της Μυτιλήνης, αλλ’ αυτή έγινε το
1462 και όχι το 1455, αν και από το 1437 η Λέσβος ήταν φόρου υποτελής στην
Τουρκία.
Ανάμνηση
Ανάμνηση
Ο παππούς μου ο Τσελέγκ Χαλίλ
και
ο θείος μου ο Ρεϋχάν Σπαχή
πάνω
σε δυο άλογα λιγνά
κατεβήκαν
με σπαθιά γυμνά
μέσ’
στον κάμπο του Μοναστηριού
κάποια
μέρα ωραία του Μαγιού.
Τώρα που ’μαι στο Αϊβαλί
και
η Λέσβος είν’ κοντά πολύ
πίσω
η σκέψη μου γυρνά
και
θυμάμαι πάλι τα παλιά
σαν
σημαία έμπηξ’ ο Κορκούτ
στην
καρδιά του κάστρου του νησιού.
25.8.1977
1. Ποίημα
του καθηγητή S. Elḉin, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Türk Kültürü, τεύχος 179/1977 και αναφέρεται στην κατάληψη του
νησιού από τους Τούρκους.
Επωδός
Ταξίδι ένα κίνησαν απ’ τ’ Αϊβαλί
με
τέρμα Μυτιλήνη το αντικρινό νησί
αντάμα
ένα ψάρι, μια κίσσα, μια ελιά
και
είδαν στα βουνά καπνούς και φλόγες στα χωριά.
Το ψάρι πόθησε να φθάσει πριν νυχτώσει,
η
κίσσα θέλησε τα νύχια της να χώσει
και
η ελιά στο χώμα ρίζες να απλώσει.
Εδώ εγώ μπορώ να μείνω; είπε ο Αλή
ο
πρόσφυγας καπτάν με το γερό, γοργό σκαρί.
Απ’ τα βουνά Καζντάγ, αγέρας φύσηξε με μια
με
άρωμα μεθυστικό απ’ τον πυκνό πευκιά.
Στο σύνθημα, γοργά κολύμπησε το ψάρι,
η
κίσσα πέταξε με όλη της τη χάρη,
στο
χώμα ρίζα άπλωσε η ελιά μεγάλη.
Με πρίμ’ αγέρα κίνησαν οι πέντε χωριανοί
ταξίδεψαν
γοργά να πάν’ στο πράσινο νησί
και
φθάσαν Μυτιλήνη από το Αϊβαλί
που
είν’ χρυσό στολίδι σ’ όλη την Ανατολή.
Σαν βγήκε ο καπτάν Αλή εις τη στεριά,
εκεί
’ταν όλοι: ψάρι, κίσσα και ελιά,
με
δάκρυα το χώμα φίλησε με μια.
Ανοίξαν οι τουλίπες και στολίσανε τη γη
που
είχε χρόνια με αίμα και με δάκρυ ποτιστεί.
Αυτή ’ναι μέρα δοξασμένη και ιστορική
για
όλους, καβαλάρη, στρατιώτη και σπαχή.
Το ψάρι, η κίσσα κι η ελιά είπανε μαζί
«Δικός μας τόπος, θάνατος παρά επιστροφή»
κι
αγκάλιασαν κι οι τρεις τον ήρωα Αλή.
Τ’ αστέρια σαν φωτίσανε από ψηλά τη γη,
το
μισοφέγγαρο τριγύρω είχε απλωθεί.
ταξίδι
ένα άρχισε απ’ το Αϊβαλί
καλό
οριστικά επήρε τέλος στο νησί.
15.8.1977
1. Ποίημα
του καθηγητή S. Elḉin, από το βιβλίο «Adala destaniar», που δημοσιεύτηκε
στο τεύχος 180/1977 του περιοδικού «Türk Kültürü».
2. Ο ποιητής
παρομοιάζει το τουρκικό ναυτικό, αεροπορία και στρατό με ψάρι, κίσσα και ελιά
και ονειρεύεται έτσι την κατάκτηση της Λέσβου.
3. Το βουνό
Καζντάγ είναι το όρος Ίδη της Τρωάδας.
4. Η Συνθήκη
της Λωζάνης υπογράφτηκε στις 24-7-1923.
Εμείς
αφιερώνουμε αυτά τα τρία ποιήματα: 1) Σε όσους Μυτιληνιούς τουριστικούς
πράκτορες βάζουν το ατομικό οικονομικό συμφέρον πάνω από το εθνικό συμφέρον. 2)
Στους Λέσβιους κτηματομεσίτες που πωλούν σε ξένους μεγάλα κομμάτια λεσβιακής
γης, χωρίς να ερευνούν ποιοι ακριβώς είναι οι αγοραστές. 3) Σ' εκείνους τους καταστηματάρχες της Λέσβου, που αγοράζουν πάμφθηνα τουρκικά προϊόντα δεύτερης
ποιότητας και τα πουλούν σε τιμές ευρωπαϊκών προϊόντων, αποκρύπτοντας τη χώρα
προέλευσής τους. 4) Στις ελληνικές κυβερνήσεις, που, με το σχέδιο
Καλλικράτης και την άρνησή τους να χωριστεί η Λέσβος σε τέσσερις δήμους, έχουν
κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη διοίκηση του μεγάλου ακριτικού νησιού μας κι έχουν
υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής των Λεσβίων. 5) Στους πολιτικούς που
τους τίμησε με την ψήφο του ο λεσβιακός λαός κι εκείνοι άκριτα παραχώρησαν σε
εταιρία τουρκικών συμφερόντων την εκμετάλλευση μαρίνας του λιμένα Μυτιλήνης
για πολλά χρόνια. Μήπως για να τιμήσουν την επέτειο εκατό χρόνων από την απελευθέρωση της Λέσβου από τον τουρκικό ζυγό;
Αγρυπνείτε, Λέσβιοι, γιατί οι Τούρκοι έχουν δημοσιεύσει χάρτη που
δείχνει τουρκικά τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (http://antipliroforisi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7388.html). Καλή η ελληνοτουρκική φιλία,
αλλά «Τούρκον έκαμες φίλο; Κράτα και
κανένα ξύλο», λέει μια παροιμία των παππούδων μας.
ΒΟΥΝΑΤΣΟΥ Μ. ΜΥΡΣΙΝΗ
· Διαβάστε την ανάρτησή μας "ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ" (24-2-2013) στην παρακάτω διεύθυνση:
http://paleochori-lesvos.blogspot.gr/2013/02/blog-post_24.html
http://paleochori-lesvos.blogspot.gr/2013/02/blog-post_24.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου