ΑΡΧΑΙΑ Α-ΕΠΙΘΕΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ

       ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α΄ - ΕΝΟΤΗΤΑ 7η – Γ΄                                                            

ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

                    1. Τριγενή και τρικατάληκτα: α) -ος,  -η,  -ον   ή: β) -ος,  -α,  -ον

                    2. Τριγενή και δικατάληκτα:  -ος,  -ος,  -ον                                            

   

1α. Τριγενή και Τρικατάληκτα (-ος, -η, -ον)			1β. Τριγενή και Τρικατάληκτα (-ος, -α, -ον)
ΑΡΣΕΝΙΚΑ (-ος)	ΘΗΛΥΚΑ (-η)	ΟΥΔΕΤΕΡΑ (-ον)	ΑΡΣΕΝΙΚΑ (-ος)	ΘΗΛΥΚΑ (-α)	ΟΥΔΕΤΕΡΑ (-ον)
ὁ   ἀγαθ-ὸς	ἡ   ἀγαθ-ὴ	τὸ   ἀγαθ-ὸν	ὁ   ἅγι-ος	ἡ   ἁγί-α	τὸ   ἅγι-ον
ὁ   ἀνώτατ-ος	ἡ   ἀνωτάτ-η	τὸ   ἀνώτατ-ον	ὁ   ἄγρι-ος	ἡ   ἀγρί-α	τὸ   ἄγρι-ον
ὁ   ἄριστ-ος	ἡ   ἀρίστ-η	τὸ   ἄριστ-ον	ὁ   ἄξι-ος	ἡ   ἀξί-α	τὸ   ἄξι-ον
ὁ   δειν-ὸς	ἡ   δειν-ὴ	τὸ   δειν-ὸν	ὁ   αἰσχρ-ὸς	ἡ   αἰσχρ-ὰ	τὸ   αἰσχρ-ὸν
ὁ   δοῦλ-ος	ἡ   δούλ-η	τὸ   δοῦλ-ον	ὁ   βέβαι-ος	ἡ   βεβαί-α	τὸ   βέβαι-ον
ὁ   δυνατ-ὸς	ἡ   δυνατ-ὴ	τὸ   δυνατ-ὸν	ὁ   γενναῖ-ος	ἡ   γενναί-α	τὸ   γενναῖ-ον
ὁ   ἐλάχιστ-ος	ἡ   ἐλαχίστ-η	τὸ   ἐλάχιστ-ον	ὁ   δεύτερ-ος	ἡ   δευτέρ-α	τὸ   δεύτερ-ον
ὁ   ἔνατ-ος	ἡ   ἐνάτ-η	τὸ   ἔνατ-ον	ὁ   δίκαι-ος	ἡ   δικαί-α	τὸ   δίκαι-ον
ὁ   θνητ-ὸς	ἡ   θνητ-ὴ	τὸ   θνητ-ὸν	ὁ   ἐλεύθερ-ος	ἡ   ἐλευθέρ-α	τὸ   ἐλεύθερ-ον
ὁ   ἱκαν-ὸς	ἡ   ἱκαν-ὴ	τὸ   ἱκαν-ὸν	ὁ   ἱερ-ὸς	ἡ   ἱερ-ὰ	τὸ   ἱερ-ὸν
ὁ   κακ-ὸς	ἡ   κακ-ὴ	τὸ   κακ-ὸν	ὁ   καθαρ-ὸς	ἡ   καθαρ-ὰ	τὸ   καθαρ-ὸν
ὁ   κάλλιστ-ος	ἡ   καλλίστ-η	τὸ   κάλλιστ-ον	ὁ   λαμπρ-ὸς	ἡ   λαμπρ-ὰ	τὸ   λαμπρ-ὸν
ὁ   καλ-ὸς	ἡ   καλ-ὴ	τὸ   καλ-ὸν	ὁ   λόγι-ος	ἡ   λογί-α	τὸ   λόγι-ον
ὁ   λίθιν-ος	ἡ   λιθίν-η	τὸ   λίθιν-ον	ὁ   μακάρι-ος	ἡ   μακαρί-α	τὸ   μακάρι-ον
ὁ   πιστ-ὸς	ἡ   πιστ-ὴ	τὸ   πιστ-ὸν	ὁ   ὀχυρ-ὸς	ἡ   ὀχυρ-ὰ	τὸ   ὀχυρ-ὸν
ὁ   πτωχ-ὸς	ἡ   πτωχ-ὴ	τὸ   πτωχ-ὸν	ὁ   παλαι-ὸς	ἡ   παλαι-ὰ	τὸ   παλαι-ὸν
ὁ   σεμν-ὸς	ἡ   σεμν-ὴ	τὸ   σεμν-ὸν	ὁ   πλούσι-ος	ἡ   πλουσί-α	τὸ   πλούσι-ον
ὁ   σοφ-ὸς	ἡ   σοφ-ὴ	τὸ   σοφ-ὸς	ὁ   πονηρ-ὸς	ἡ   πονηρ-ὰ	τὸ   πονηρ-ὸν
ὁ   τραγικ-ὸς	ἡ   τραγικ-ὴ	τὸ   τραγικ-ὸν	ὁ   ῥάδι-ος	ἡ   ῥαδί-α	τὸ   ῥάδι-ον
ὁ   ὑψηλ-ὸς	ἡ   ὑψηλ-ὴ	τὸ   ὑψηλ-ὸν	ὁ   στερε-ὸς	ἡ   στερε-ὰ	τὸ   στερε-ὸν
ὁ   ὕψιστ-ος	ἡ   ὑψίστ-η	τὸ   ὕψιστ-ον	ὁ   σφοδρ-ὸς	ἡ   σφοδρ-ὰ	τὸ   σφοδρ-ὸν
ὁ   φαῦλ-ος	ἡ   φαύλ-η	τὸ   φαῦλ-ον	ὁ   τέλει-ος	ἡ   τελεί-α	τὸ   τέλει-ον
ὁ   χαλεπ-ὸς	ἡ    χαλεπ-ὴ	τὸ   χαλεπ-ὸν	ὁ   τίμι-ος	ἡ   τιμί-α	τὸ   τίμι-ον
ὁ   χάλκιν-ος	ἡ   χαλκίν-η	τὸ   χάλκιν-ον	ὁ   ὑγρ-ὸς	ἡ   ὑγρ-ὰ	τὸ   ὑγρ-ὸν
ὁ   χρηστ-ὸς	ἡ    χρηστ-ὴ	τὸ    χρηστ-ὸν	ὁ   φαιδρ-ὸς	ἡ   φαιδρ-ὰ	τὸ   φαιδρ-ὸν
2. Τριγενή και Δικατάληκτα (-ος, -ος, -ον)
ΑΡΣΕΝΙΚΑ (-ος)	ΘΗΛΥΚΑ (-ος)	ΟΥΔΕΤΕΡΑ (-ον)	ΑΡΣΕΝΙΚΑ (-ος)	ΘΗΛΥΚΑ (-ος)	ΟΥΔΕΤΕΡΑ (-ον)
ὁ   ἄγνωστ-ος	ἡ   ἄγνωστ-ος	τὸ    ἄγνωστ-ον	ὁ   βόρει-ος	ἡ   βόρει-ος	τὸ  βόρει-ον
ὁ   ἄγον-ος	ἡ   ἄγον-ος	τὸ    ἄγον-ον	ὁ   γαμήλι-ος	ἡ   γαμήλι-ος	τὸ  γαμήλι-ον
ὁ   ἄδηλ-ος	ἡ   ἄδηλ-ος	τὸ    ἄδηλ-ον	ὁ   ἔνδοξ-ος	ἡ   ἔνδοξ-ος	τὸ  ἔνδοξ-ον
ὁ   ἄδικ-ος	ἡ   ἄδικ-ος	τὸ    ἄδικ-ον	ὁ   ἔντιμ-ος	ἡ   ἔντιμ-ος	τὸ  ἔντιμ-ον
ὁ   ἀθάνατ-ος	ἡ   ἀθάνατ-ος	τὸ    ἀθάνατ-ον	ὁ   ἐπίορκ-ος	ἡ   ἐπίορκ-ος	τὸ  ἐπίορκ-ον
ὁ   αἰώνι-ος	ἡ   αἰώνι-ος	τὸ    αἰώνι-ον	ὁ   εὔλογ-ος	ἡ   εὔλογ-ος	τὸ  εὔλογ-ον
ὁ   ἄμαχ-ος	ἡ   ἄμαχ-ος	τὸ    ἄμαχ-ον	ὁ   κίβδηλ-ος	ἡ   κίβδηλ-ος	τὸ  κίβδηλ-ον
ὁ   ἄμουσ-ος	ἡ   ἄμουσ-ος	τὸ    ἄμουσ-ον	ὁ   πανελλήνι-ος	ἡ   πανελλήνι-ος	τὸ  πανελλήνι-ον
ὁ   ἄπιστ-ος	ἡ   ἄπιστ-ος	τὸ    ἄπιστ-ον	ὁ   πολύτιμ-ος	ἡ   πολύτιμ-ος	τὸ  πολύτιμ-ον
ὁ   ἄπορ-ος	ἡ   ἄπορ-ος	τὸ    ἄπορ-ον	ὁ   σύμμαχ-ος	ἡ   σύμμαχ-ος	τὸ  σύμμαχ-ον
ὁ   ἄτεχν-ος	ἡ   ἄτεχν-ος	τὸ    ἄτεχν-ον	ὁ   ὑπέρμαχ-ος	ἡ   ὑπέρμαχ-ος	τὸ  ὑπέρμαχ-ον
ὁ   αὐτόνομ-ος	ἡ   αὐτόνομ-ος	τὸ    αὐτόνομ-ον	ὁ   φιλόμουσ-ος	ἡ   φιλόμουσ-ος	τὸ  φιλόμουσ-ον
ὁ   βάναυσ-ος	ἡ   βάναυσ-ος	τὸ    βάναυσ-ον	ὁ   φιλόξεν-ος	ἡ   φιλόξεν-ος	τὸ  φιλόξεν-ον
ὁ   βάρβαρ-ος	ἡ   βάρβαρ-ος	τὸ    βάρβαρ-ον	ὁ   φιλόστοργ-ος	ἡ   φιλόστοργ-ος	τὸ  φιλόστοργ-ον
Εξασκήσου...					ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ Μ. ΒΟΥΝΑΤΣΟΥ