Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ-ΠΛΑΛΑ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

          
Αναθεώρηση

     Τον κοιτούσε επίμονα κυκλώνοντάς τον, μήπως χάσει, μήπως του ξεφύγει η πιθανή μεταστροφή του, για να χαρεί, να του φύγει ένα βάρος.
     Του έλεγε για την επονείδιστη πράξη του, την εσφαλμένη κοσμοθεωρία του και τις προσωπικές επιλογές του. Προσπαθούσε να τον συνεφέρει, να τον ταρακουνήσει. Δεν ήθελε να πιστέψει ότι το παιδί που είχε δει στο Λύκειο και του μιλούσε για τη «Βιριδιάνα» του Μπουνιουέλ ήταν μέλος αυτής της ακατονόμαστης οργάνωσης, που κόμπαζε κρυφά για τα ανάρμοστα κι αρνιόταν φανερά τη συμμετοχή.
     Αν μυστικός είναι ο δρόμος της ψυχής προς τα επάνω, οι πράξεις του καθενός μας είναι φανερές. Δεν μπορούν να μένουν μυστικές. Γι’ αυτό ας έχουν την καθαρότητα του φωτός, όταν αφορούν στο διπλανό μας, και τη νηφαλιότητα του νου, όταν αφορούν στον εαυτό μας.
     Γλυκά, πατρικά, έκλεισε:
     «Εντάξει, Γιάννη;»
     Αργούσε, είχε αγωνία που σχεδόν τον έπνιγε. 
     Και τελικά του απάντησε:
     «Σου υπόσχομαι. Θα τα σκεφτώ όλα απ’ την αρχή. Υπάρχει καιρός για αναθεώρηση;»
     «Υπάρχει.»
                               
Χρυσούλα Πλάλα



Ο καλλιτέχνης και το δημιούργημά του

     Τόσο μελάνι έχει χυθεί, πυροβολισμοί έχουνε πέσει, τόσα μαχαίρια έχουν συρθεί γι’ αυτή τη μαύρη την πλευρά μας. αν όντως σκεπάζουμε ένα ζώο, θα προτιμούσα ο δημιουργός να το κάνει να σέρνεται μέσα μου, να μην ξεσπαθώνει, να ’ρχεται στην επιφάνεια με την πληγή, το σώμα που πονάει, την κόκκινη πλευρά, δάκρυα και συναισθήματα που σιγά-σιγά κάνουν την ύπαρξη γαλάζια κι αφήνουν ένα άρωμα.
     Αν ο πόνος έλειπε απ’ τον άνθρωπο, δεν θα υπήρχε ελπίδα να γίνει ποτέ υψιπέτης. Θ’ άλλαζε ίσως και η εκτίμηση για τα χρώματα και τα μισά λήμματα της γλώσσας μας δεν θα υπήρχαν.
     Άραγε η μοναξιά μας θα ’ταν μικρότερη;  
      
Χρυσούλα Πλάλα
                 
                                                                       
    Σημείωση: Η Χρυσούλα Πλάλα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός και συγγραφέας, είναι φίλη του blog μας και την ευχαριστούμε που μας τιμά με κείμενά της, τα οποία μας παραπέμπουν να σκεφτούμε, να κρίνουμε, να συμβουλεύσουμε, ειδικά όταν έχουμε απέναντί μας ένα νέο…

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου